Του Μάκη Κοψίδη*
Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Η στρατηγικής σημασίας συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων Πράσινων, εκτός από τις κρίσιμες εκλογές, αφορά και την επίδραση που μπορεί να έχει στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς δύναμης. Μια αλλαγή της στάσης του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος και η συμμαχία του με την Ευρωπαϊκή Αριστερά θα δημιουργήσει νέα δυναμική στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Μια τέτοια εξέλιξη είναι κρίσιμης σημασίας αφού ανοίγει τον δρόμο για ανατροπές στις ασκούμενες πολιτικές.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι εξαιρετικά πιθανό λόγω των
χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του οικολογικού χώρου.

Η πορεία του χώρου αυτού κάθε άλλο παρά ευθύγραμμη είναι. Το οικολογικό κίνημα διαμορφώνεται κυρίως από τις διεργασίες που ακολούθησαν τον Μάη του '68.

Κάτω από την επίδραση διανοητών όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης ή ο Μάρεη Μπούκτσιν αποκτά ριζοσπαστικά και ανατρεπτικά χαρακτηριστικά, τόσο σε κινηματικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Τα πρώτα οικολογικά κόμματα ανδρώνονται γρήγορα σε αρκετές ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και ορισμένα αποκτούν ισχυρή επιρροή με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους Γερμανούς Πράσινους.

Η ριζοσπαστική πορεία στη συνέχεια ανακόπτεται. Η μεταρρυθμιστική και διαχειριστική αντίληψη της πολιτικής οικολογίας επικρατεί. Οι Γερμανοί Πράσινοι ως το ισχυρότερο σε επιρροή κόμμα δίνουν τον τόνο. Η ενσωμάτωση στο καπιταλιστικό σύστημα, προφανής. Οι Γερμανοί Πράσινοι αναλαμβάνουν στο πλαίσιο μιας διαχειριστικής λογικής του συστήματος συχνά ρόλο μπαλαντέρ συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις με Χριστιανοδημοκράτες ή Σοσιαλδημοκράτες.

Η επίδρασή τους είναι ισχυρή και στους Ευρωπαίους Πράσινους. Ενδεικτική είναι η στάση τους στους βομβαρδισμούς της τέως Γιουγκοσλαβίας.

Η ευρωπαϊκή κρίση του 2008 επιδρά και στον οικολογικό χώρο. Επικρατεί αρκετές φορές αντιφατικότητα στις τοποθετήσεις. Άλλα κόμματα διασπώνται, άλλα ριζοσπαστικοποιούνται και βγαίνουν μπροστά για την ανατροπή της πολιτικής που διασπά την Ευρώπη και συνθλίβει τις χώρες του Νότου.

Στροφή παρατηρείται αναφορικά με τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα μπορεί να μην δίνει το «χρίσμα» ούτε στους Οικολόγους Πράσινους ούτε στις δύο μικρές ομάδες που έχουν αποσπαστεί και συμμετέχουν στη ΔΗΜ.ΑΡ. και στο Ποτάμι, αλλά δεν τηρεί ίσες αποστάσεις ζητώντας την ανατροπή της λιτότητας, την περικοπή μέρους του χρέους και καλώντας τους Ευρωπαίους ηγέτες να μην θέτουν εκβιαστικά διλήμματα στον λαό μπροστά στις εκλογές. Ακόμα και ο πολέμιος του ΣΥΡΙΖΑ Κον Μπεντίτ αναδιπλώθηκε βλέποντας θετικά μια επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις στους Ευρωπαίους Πράσινους θα ενισχυθούν ιδιαίτερα από τη συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ - Οικολόγων Πράσινων ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο πανευρωπαϊκά στη σχέση της Αριστεράς με την πολιτική Οικολογία.

* Ο Μάκης Κοψίδης είναι μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων