30 Δεκ 2011

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη νέα χρονιά

Το 2012 ας είναι η χρονιά της επένδυσης στη διέξοδο από την κρίση


Το 2011 σφραγίστηκε:
• Από την ένταση της οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής αλλά και πολιτικής κρίσης. Mιας κρίσης που βέβαια δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, ίσως και ολόκληρο τον κόσμο.
• Από την ύφεση, την ανεργία και τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής που οδηγούν σε απόγνωση τα πιο παραγωγικά κι ελπιδοφόρα κομμάτια της κοινωνίας.
• Από την απόπειρα νομιμοποίησης κάθε αυθαιρεσίας που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα, την ασυλία των γκρίζων περιουσιών και της φοροδιαφυγής.
• Από την επίθεση στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα με την φαστ-τρακ παράδοση του φυσικού μας πλούτου και των συλλογικών αγαθών στο βωμό του δημοσιονομικού χρέους

Το 2011 χαρακτηρίστηκε:
• Από το σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό, αλλά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η πολιτική φαίνεται να υποχωρεί μπροστά στα αποτυχημένα οικονομικά δόγματα και η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και οι θεσμοί της παραγκωνίζονται από διμερείς συμφωνίες ισχυρών κυβερνήσεων.
• Από την απαξίωση των συλλογικών αγαθών όπως οι φυσικές περιοχές, οι ελεύθεροι χώροι στις πόλεις. Από συγχωνεύσεις των υπό κατάρρευση υποδομών υγείας, αλλά και τη συρρίκνωση των σχολείων, την αδυναμία έγκαιρης διανομής βιβλίων και
την μεταρρύθμιση των ΑΕΙ που ταυτίστηκε με την κατάργηση του "'άχρηστου" Ασύλου.

Το 2011 στιγματίστηκε:
• Aπό την ένταση της κρατικής καταστολής και την ατιμωρησία της.
• Από τη συμμετοχή, για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, της άκρας δεξιάς σε μια κυβέρνηση “συνεργασίας”.

Το 2011 σηματοδοτήθηκε, όμως, και από θετικά στοιχεία όπως:
• Την ανάδυση υγιών κοινωνικών δυνάμεων, που διεκδίκησαν περισσότερη δημοκρατία με προσήλωση στις αρχές και της μη-βίας.
• Την αυτο-οργάνωση συλλογικοτήτων σε δίκτυα κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, που τολμούν να οικοδομήσουν στο σήμερα εναλλακτικές απαντήσεις στην κρίση αλλά και στο καταστροφικό μοντέλο ανάπτυξης των τελευταίων δεκαετιών.

Το 2012 οι Οικολόγοι Πράσινοι διεκδικούμε να είναι η χρονιά της
επένδυσης στη διέξοδο από την κρίση
• Ας σχεδιάσουμε σε εθνικό, ευρωπαϊκό αλλά και τοπικό επίπεδο τη συμφιλίωση της οικονομίας με το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή.
• Ας θεμελιώσουμε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, με ουσιαστικότερη δημοκρατία και αλληλεγγύη, με κεντρικό ρόλο για τα συλλογικά αγαθά, με πρότυπα ευημερίας βασισμένα περισσότερο στην ποιότητα της ζωής και λιγότερο στην αγοραστική δύναμη.
• Ας επενδύσουμε στη γνώση, τον πολιτισμό, την καινοτομία κι ας πιστέψουμε ξανά στην αξία του τόπου μας και των ανθρώπων του.

Οι πράσινες απαντήσεις στην πολύπλευρη κρίση είναι παρούσες περισσότερο παρά ποτέ. Ο καιρός είναι ώριμος να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, γιατί πλέον είναι πολύ αργά για να είμαστε απαισιόδοξοι.

Καλή Χρονιά σε όλες και όλους!

Για την Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων
Ελεάννα Ιωαννίδου
Τάσος Κρομμύδας
Εκπρόσωποι Τύπου

Η οπτικοποιημένη δήλωση θα είναι διαθέσιμη από την ΕΤ3

27 Δεκ 2011

Οίτη: Βιώσιμη προοπτική και όχι εργοτάξιο

Η Οίτη μπορεί – και πρέπει – να έχει βιώσιμη προοπτική για όλους
και όχι να γίνει εργοτάξιο από λίγους

Το επενδυτικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την Οίτη είναι γνωστό. Το βουνό μας είναι ελκυστικό τόσο για τη μεταλλευτική εταιρεία, που καραδοκεί χρόνια να το εκμεταλλευτεί, όταν οι συνθήκες της αγοράς την ευνοούν, όσο και για τις εταιρείες που είναι έτοιμες να εγκαταστήσουν τα τρία πρώτα αιολικά πάρκα.

Μιας και οι επενδυτικές προτάσεις, λοιπόν, εμφανίζονται με τόσο ενδιαφέρον για την Οίτη, οι Οικολόγοι Πράσινοι θα περιμέναμε τη διοργάνωση μιας ευρείας συζήτησης με την πρωτοβουλία της Αυτοδιοίκησης. Δήμοι και Περιφέρεια, επαγγελματικοί φορείς, Κόμματα και φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών να ενημερωθούν για τα σχέδια των επενδυτών, τα οφέλη και τις συνέπειές τους στην τοπική κοινωνία και οικονομία, αλλά και στο περιβάλλον, και όλοι μαζί να αποφασίσουμε για το μέλλον του βουνού μας. Αυτό θα σήμαινε δημοκρατική λειτουργία της αυτοδιοίκησης, καθώς και συμμετοχή και ευθύνη της τοπικής κοινωνίας στη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν καθοριστικά την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής.

Αντί αυτού, με τις γνωστές διαδικασίες αποφασίζεται να θυσιαστεί η ήπια και βιώσιμη προοπτική της Οίτης. Τόσο τα μεταλλεία όσο και η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων που δρομολογείται, είναι έργα μεγάλης κλίμακας, που διαμορφώνουν ένα νέο, βιομηχανικού τύπου, τοπίο στο βουνό, αλλά και ένα νέο «τοπίο» στην οικονομία της περιοχής, ασύμβατο με το συμφέρον της πλειοψηφίας των πολιτών και με το μακροπρόθεσμο συμφέρον όλων μας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε εκφραστεί αρνητικά τόσο στην επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας, όσο και στο αιολικό πάρκο στο Βλιτοτσούμαρο, η εγκατάσταση του οποίου θα αποτελέσει μια ακόμα πληγή στο καθεστώς προστασίας του βουνού. Μπορεί για κάποιους να υστερεί σε σημασία το γεγονός ότι η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα προστασίας του Εθνικού Δρυμού και της Ζώνης Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) για τα πουλιά, όμως αυτές ακριβώς οι συνθήκες περιβαλλοντικής προστασίας είναι αυτές που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση μιας νέας, εναλλακτικής οικονομίας, που θα προσδώσει στο βουνό προοπτικές μακροχρόνιας ανάπτυξης, άρα και ευημερίας του πληθυσμού του.

Η Οίτη είναι το ορεινό οικοσύστημα, είναι ο σπουδαίος Εθνικός Δρυμός σε ένα παγκόσμιο σύστημα περιβαλλοντικής προστασίας, είναι οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) και οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της (ΣΠΠ), είναι το αγριοκάτσικο, τα σπάνια λουλούδια και τα όμορφα ελατοδάση της, είναι τα μοναδικά φαράγγια της και τα 22 χωριά της. Είναι οι ιαματικές της πηγές, ο Ηρακλής και ο Γοργοπόταμος. Είναι ο τόπος που αγαπήθηκε από χιλιάδες ορειβάτες και φυσιολάτρες και ο τόπος που αναζητούν για αναψυχή όλο και περισσότεροι επισκέπτες αναγνωρίζοντας την ομορφιά της και τα καθαρά τοπία της. Αν λογαριάσουμε, μάλιστα, ότι τα γύρω βουνά έχουν ήδη υποστεί σοβαρή επιβάρυνση σε ό,τι αφορά στα οικοσυστήματα (Γκιώνα, Παρνασσός, Ελικώνας κ.λπ.) έχουμε ένα λόγο παραπάνω να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο αυξημένης προστασίας και προσεγμένης ανάπτυξης για το βουνό.

Το γεγονός ότι η περιοχή χαρακτηρίστηκε ως βιομηχανική για την εξόρυξη βωξίτη στο Ειδικό Χωροταξικό Βιομηχανίας και ως Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ) στο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ δεν πρέπει να λαμβάνεται ως βάση για τη σχεδιαζόμενη ανάπτυξη και να θυσιάζεται στο βωμό της το βουνό, τα δασικά οικοσυστήματα, τα νερά της περιοχής που κινδυνεύουν από τις εξορύξεις και να απειλούνται ακόμα και τα χωριά που βρίσκονται κοντά στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να καταλάβει πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Οφείλει να προστατέψει πρώτα από όλα το περιβάλλον, τις συνθήκες διαβίωσης και την ποιότητα ζωής των πολιτών που εκπροσωπεί, όπως οφείλει και να επεξεργαστεί εναλλακτικές λύσεις για την ευημερία τους. Η πλήρης εναρμόνιση με τα σχέδια των εταιρειών, που τελικά θα καρπωθούν τα μέγιστα δίνοντας ψίχουλα στην τοπική κοινωνία, δεν αρμόζει με το ρόλο της και την καθιστά πολύ κατώτερη των περιστάσεων.

--------------------------
Πληροφορίες: Νάκου Βάσω τηλ 6983903061

24 Δεκ 2011

Περιοδεία των Οικολόγων Πράσινων στο Καρπενήσι

Επαφές και συνέντευξη Τύπου των Οικολόγων Πράσινων στο Καρπενήσι
Περιοδεία και σειρά επαφών στην Ευρυτανία είχαν σήμερα οι Οικολόγοι Πράσινοι. Κλιμάκιο με τους Γιάννη Παρασκευόπουλο, Στέφανο Σταμέλλο και Θοδωρή Δημητρόπουλο είχε ενημερωτικές συναντήσεις για τα τοπικά προβλήματα με τον Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας κ Καραμπά και τον δήμαρχο Καρπενησίου κ Μπακογιάννη. Συναντήθηκαν επίσης με το δημοτικό σύμβουλο Καρπενησίου κ Ντίνο Μπομποτσιάρη, εκπρόσωπο της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνησης Καρπενησίου, τον διευθυντή του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου, και είχαν επαφές με φίλους των Οικολόγων Πράσινων.
Σε συνέντευξη Τύπου για τα ευρυτανικά Μέσα Ενημέρωσης, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος της Επιτροπής Εκλογικού Προγράμματος και πρώην μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, τόνισε:
«Για τους Οικολόγους Πράσινους αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση, με ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομίας. Η αναζωογόνηση των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, που αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της χώρας, είναι για μας από τους βασικούς άξονες προτεραιότητας. Είμαστε λοιπόν εδώ σήμερα για να ακούσουμε τους φορείς της τοπικής κοινωνίας, να συζητήσουμε μαζί τους και να επεξεργαστούμε αναλυτικότερες προτάσεις.
Αποτελεί έγκλημα κατά της χώρας να περιορίζουμε τον ορίζοντά της μέχρι εκεί που φθάνει η επόμενη δόση. Ταχθήκαμε από την πρώτη στιγμή κατά του Μηχανισμού Στήριξης και του Μνημονίου, υποστηρίζοντας την εναλλακτική λύση της έκδοσης ευρωομολόγων που είχε ήδη ψηφίσει με συντριπτική πλειοψηφία το ευρωκοινοβούλιο. Θεωρούμε ότι ως χώρα χρωστάμε στον εαυτό μας ριζικές αλλαγές σε όλα όσα μας έκαναν αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης και μας έφεραν ώς εδώ, προτείνουμε με επιμονή συγκεκριμένα απλά μέτρα διαφάνειας και κάθαρσης, τονίζουμε όμως ότι άλλο δημοσιονομική εξυγίανση και άλλο επίθεση στην κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα. Οι σημερινές πολιτικές οδηγούν δυστυχώς την Ελλάδα σε καταστάσεις Λατινικής Αμερικής περασμένων δεκαετιών.
Είμαστε Ευρωπαίοι χωρίς υποσημειώσεις: Αν δεν υπάρξει συνολική ευρωπαϊκή λύση με δημοκρατική νομιμοποίηση και κοινωνική δικαιοσύνη, οι εξελίξεις θα είναι πολύ άσχημες για όλους. Η σημερινή όμως κοντόφθαλμη πολιτική της Κομισιόν και των κυβερνήσεων καταλήγει να ροκανίζει τα θεμέλια της Ευρώπης. Ανησυχούμε ότι οι όροι της Δανειακής Σύμβασης αποτελούν οδικό χάρτη για σταδιακή εκδίωξή μας από την ευρωζώνη, και δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε κάτι τέτοιο. Αποφύγαμε να ζητήσουμε άμεσες εκλογές πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο με την 6η δόση, εξηγήσαμε όμως ότι η σημερινή Βουλή, που στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου, έχει χάσει πλήρως την αξιοπιστία της και δεν έχει πλέον νομιμοποίηση να δεσμεύσει τη χώρα για δεκαετίες. Ζητάμε λοιπόν εκλογές άμεσα, με ουσιαστικό διάλογο για όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Η Δανειακή Σύμβαση και οι υπόλοιπες δεσμεύσεις, να τεθούν στην κρίση της επόμενης Βουλής.
Στις επερχόμενες εκλογές καλούμε τους πολίτες να μας στηρίξουν, επενδύοντας σε ευρύτερη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, καθώς η κρίση αποτελεί χρεοκοπία όλου του πολιτικού συστήματος. Με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είμαστε πια σε αντίθετες όχθες από άποψη κυβερνητικής φιλοσοφίας, ενώ επισημαίνουμε και το έλλειμμα προτάσεων της ευρύτερης Αριστεράς, όπου η αντίθεση στο Μνημόνιο δεν αρκεί. Αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε όλες τις συνέπειες της κρίσης, θεωρούμε ζωτικό να αγωνιστούμε να μείνει τουλάχιστον ανοικτός ο δρόμος για ένα βιώσιμο μέλλον, απέναντι σε πολιτικές και οικονομικές επιλογές που προωθούν ακριβώς το αντίθετο. Παράλληλα καταθέτουμε προτάσεις και για θέματα όπως η διεύρυνση της δημοκρατίας ή η φορολογική μεταρρύθμιση με επίκεντρο τη φορολόγηση του πλούτου, επιζητώντας τον ευρύτερο δυνατό διάλογο με την κοινωνία, ενώ επιδιώκουμε τη συμμετοχή σε προσπάθειες ανασυγκρότησης του παραγωγικού ιστού και σε επείγουσες πρωτοβουλίες Δικτύων Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Στο πλαίσιο αυτό δηλώνουμε υπό όρους ανοικτοί και στη συμμετοχή μας σε ενδεχόμενες νέες μετεκλογικές πλειοψηφίες, ικανές να οικοδομήσουν εναλλακτικές λύσεις και να χαράξουν μια διαφορετική πορεία για τη χώρα»


Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

14 Δεκ 2011

Ένα ηλεκτρικό σύστημα 100% ΑΠΕ είναι εφικτό!

ΠΡΑΣΙΝΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ
Πλατεία Ελευθερίας 14, 10 553, Aθήνα, Ελλάδα
e-mail: greeninstitute-gr@ecogreens.gr
τηλέφωνο:+ 30 210 3306301
fax: +30 210 3834390

Ένα ηλεκτρικό σύστημα 100% ΑΠΕ είναι εφικτό!

Αυτό ήταν το κοινό συμπέρασμα στο στρογγυλό τραπέζι για την ενεργειακή πολιτική που διοργάνωσε το Πράσινο Ινστιτούτο Τεκμηρίωσης και Επιμόρφωσης την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου. Οι εκπρόσωποι των φορέων που συμμετείχαν (ΚΑΠΕ, ΙΕΝΕ, ΔΕΗ Ανανεώσιμες, ΕΛΕΤΑΕΝ, Greenpeace, WWF) καθώς και ο Γερμανός βουλευτής των Πρασίνων Hans Josef Fell επισήμαναν τα πλεονεκτήματα, αλλά και τις δυσκολίες και τις προκλήσεις μιας τέτοιας επιλογής. Ειδικά για το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» αναφέρθηκε ότι παρά το γενικά θετικό του προσανατολισμό, υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την τεχνική και οικονομική του βασιμότητα καθώς τα βασικά στοιχεία σχεδιασμού του παραμένουν ακόμα άγνωστα. Τέλος έγινε ιδιαίτερη αναφορά σε ζητήματα χωροθέτησης των έργων ΑΠΕ και συμφωνήθηκε ότι το θέμα πρέπει να συζητηθεί αναλυτικότερα λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις τοπικές όσο και τις συνολικές παραμέτρους.

Αναλυτικά:

Το Πράσινο Ινστιτούτο Τεκμηρίωσης και Επιμόρφωσης με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ινστιτούτου «Green European Foundation» και του Γερμανικού Πράσινου Ινστιτούτου «Heinrich Böll Stiftung» διοργάνωσε την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011 στρογγυλό τραπέζι με θέμα: «Οδικός Χάρτης Ενέργεια 2050: Ο δρόμος για ένα πράσινο μέλλον;».

Στην αρχή της συζήτησης, η Marina Barbalata απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ινστιτούτου περιγράφοντας την κεντρική ιδέα της συζήτησης γύρω από τον οδικό χάρτη για το ενεργειακό μίγμα του 2050 που διεξάγεται ταυτόχρονα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ινστιτούτου. Στην πρώτη ενότητα έγιναν οι βασικές τοποθετήσεις από τους προσκεκλημένους ομιλητές. Αναλυτικότερα:

Ο Hans Josef Fell, Βουλευτής των Γερμανών Πράσινων, εξήγησε ότι σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, ο στόχος για 100% ΑΠΕ είναι δυνατόν να επιτευχθεί ως το 2030 στη Γερμανία και μάλιστα να κοστίσει σημαντικά λιγότερο σε σχέση με τη συνέχιση χρήσης ορυκτών καυσίμων και πυρηνικής ενέργειας. Παρά τις αρχικές προβλέψεις για μερίδιο 12.5% ΑΠΕ το 2010 στο γερμανικό ενεργειακό μίγμα, η πραγματική συμμετοχή τους άγγιξε το 21% στο πρώτο μισό του 2011. Ο Γερμανός βουλευτής διατύπωσε την άποψη ότι οι ευρωπαϊκοί στόχοι του 20-20-20 είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς και επί της ουσίας καταλήγουν στο να αφήνουν περιθώρια για την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας και των συμβατικών ορυκτών καυσίμων, ενώ μίλησε για τις σπουδαίες δυνατότητες που προσφέρουν οι ΑΠΕ στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, που για τη Γερμανία προβλέπεται να φτάσουν τις 500.000 ως το 2020.

Ο Ιωάννης Τσιπουρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, τόνισε τη σημασία της προώθησης των ΑΠΕ για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ολέθριων συνεπειών της ανόδου της θερμοκρασίας και της κλιματικής αλλαγής. Υποστήριξε ότι παρά τα διάφορα οικονομικά και τεχνικά εμπόδια, σημασία έχει ότι με την υπάρχουσα τεχνολογία είναι δυνατόν να υπερκαλυφθεί η παγκόσμια ενεργειακή ζήτηση με ΑΠΕ. Ο κ. Τσιπουρίδης παρουσίασε σειρά παραδειγμάτων από έντονες αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών απέναντι σε έργα ΑΠΕ σε περιοχές της Ελλάδας και υπογράμμισε το γεγονός οι νέες εγκαταστάσεις άνθρακα καλύπτουν σχεδόν το 50% των νέων εγκαταστάσεων της 1ης δεκαετίας του 21ου αιώνα καθώς και την ανεπαρκή διείσδυση ΑΠΕ σε προβλέψεις του ενεργειακού μίγματος για το 2035 σε παγκόσμιο επίπεδο, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο δρόμος για ένα πράσινο μέλλον μέσω των ΑΠΕ δεν είναι ούτε εύκολος αλλά ούτε και προφανής.

Ο Αχιλλέας Πληθάρας, Υπεύθυνος Εκστρατειών Πολιτικής του WWF-Ελλάς, παρουσίασε το συνδυασμό της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας με διάφορα γεωστρατηγικά παιχνίδια καθώς και με την απουσία πολιτικής βούλησης ως το βασικό ανασταλτικό παράγοντα για τον απολύτως εφικτό στόχο των 100% ΑΠΕ ως το 2050, και την ανάσχεση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Σχετικά με την ελληνική πραγματικότητα, αναφέρθηκε στη φοβία πολιτών απέναντι στις ΑΠΕ λόγω άγνοιας του ποιος πληρώνει και τι παίρνει ως ανταπόδοση καθώς και την αδυναμία δημιουργίας ενός πειστικού οράματος, ως βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες για την προώθηση των ΑΠΕ, ενώ χαρακτήρισε αρνητικές τις κυβερνητικές αποφάσεις για κατάργηση του Πράσινου Ταμείου και κυρίως για την προσέγγιση fast track σε έργα ΑΠΕ.

Ο Κωστής Σταμπολής, Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Ενεργειακής Πολιτικής Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ), έκανε μια συνοπτική παρουσίαση του έργου του ΙΕΝΕ γύρω από τις ΑΠΕ. Κατόπιν αναφέρθηκε στη σημαντική διείσδυση όλων των ΑΠΕ στο παγκόσμιο ενεργειακό μίγμα και έκανε μια σύνοψη της συνολικής εικόνας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ειδικότερα για αιολικά και φωτοβολταϊκά συστήματα. Παρουσίασε τη θέση της Ελλάδας και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών ως προς τους στόχους τους για το 2020 καθώς και μια συγκριτική ανασκόπηση των επιμέρους ενεργειακών μιγμάτων ΑΠΕ των κρατών μελών. Έκλεισε την τοποθέτησή του παρουσιάζοντας μια εκτίμηση των απαιτούμενων επενδύσεων σε ΑΠΕ ως το 2020 κι έκανε μια συσχέτιση με τις μεγάλες δυνατότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Ο Παναγιώτης Χαβιαρόπουλος, Διευθυντής ΑΠΕ του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ), μίλησε για τον εθνικό σχεδιασμό ΑΠΕ ως το 2020 που ολοκληρώθηκε το 2010 και υπογράμμισε ότι παρά τις αντίξοες συνθήκες εγκαταστάθηκαν 500 MW ΑΠΕ στην Ελλάδα μέσα στο 2011. Ως προς την επίτευξη του στόχου για ένα σύστημα ηλεκτρισμού χωρίς εκπομπές CO2, αναφέρθηκε στην πρόκληση που δημιουργεί ο στοχαστικός χαρακτήρας της αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Για την υπέρβασή της, τρεις επιλογές υπάρχουν: α) η χρήση πυρηνικής ενέργειας, κάτι που έχει απορριφθεί για την Ελλάδα, σίγουρα ως το 2020 και κατά πάσα πιθανότητα και ως το 2050. β) Η συμπλήρωση μονάδων ΑΠΕ σε συνδυασμό με θερμικούς σταθμούς εξοπλισμένους με τεχνολογία CCS (παγίδευση και αποθήκευση του CO2 σε υπόγειους θύλακες), η οποία όμως αντιμετωπίζει σημαντικές περιβαλλοντικές και τεχνικο-οικονομικές δυσκολίες και γ) ο συνδυασμός των ΑΠΕ με εκτεταμένα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας όπως αντλησιοταμίευση σε μεγάλα υδροηλεκτρικά, σενάριο που βασίζεται σε υφιστάμενη σήμερα τεχνολογία, αλλά απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ο Δημήτρης Ιμπραήμ, Συντονιστής Εκστρατειών του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace σχολίασε την ανεπάρκεια των βασικών σεναρίων που συζητούνται για τον ευρωπαϊκό οδικό χάρτη προς το 2050 και παρουσίασε την πρόταση της Greenpeace που θεωρεί την επίτευξη του στόχου 100% ΑΠΕ ως το 2050 απολύτως εφικτή με το φυσικό αέριο ως μεταβατικό καύσιμο ως το 2030 και την σταδιακή απόσυρση του 90% και του 100% όλων των ανθρακικών και πυρηνικών μονάδων ως το 2030 και το 2050 αντίστοιχα. Για την Ελλάδα ειδικότερα, εξήγησε ότι είναι εφικτή η ολική απεξάρτηση από το λιγνίτη ως το 2030 με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κυρίως μέσω της αναβάθμισης του κτιριακού τομέα και την προώθηση μέσων συλλογικής μεταφοράς.

Ο Παναγιώτης Παπασταματίου, πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) μίλησε αναλυτικά για τις στρεβλώσεις που προκαλούνται στην ελληνική αγορά ενέργειας λόγω του λανθασμένου τρόπου υπολογισμού του Ειδικού Τέλους ΑΠΕ το οποίο λίγο διαφέρει από ένα εργαλείο επιδότησης του κόστους των Προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας. Με δυο λόγια, αν δεν υπήρχαν οι ΑΠΕ, η παραγωγή τους θα έπρεπε να καλυφθεί από ακριβότερες μονάδες παραγωγής ή εισαγωγές. Το οικονομικό αυτό όφελος όμως δεν το καρπώνονται οι καταναλωτές αλλά η ΔΕΗ και οι άλλες εταιρίες προμήθειας. Το συμπέρασμα είναι πως, σε αντίθεση με την εντύπωση πως οι ΑΠΕ είναι ακριβές, το συνολικό κόστος ηλεκτροπαραγωγής θα είναι φθηνότερο το 2020 αν τηρηθεί ο εθνικός σχεδιασμός ΑΠΕ παρά χωρίς την επίτευξή του.

Η πρώτη ενότητα έκλεισε με παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου, περιφερειακού συμβούλου των Οικολόγων Πράσινων στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο οποίος εστίασε στις προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν σε πολιτικό αλλά και σε επιχειρηματικό επίπεδο, ώστε να αυξηθούν τα οφέλη από τις ΑΠΕ για τις τοπικές οικονομίες τόσο μέσω της δημιουργίας συμμετοχικών εταιρειών όσο και μέσα από τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας που ειδικά στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου έχει φτάσει σε εκρηκτικά επίπεδα. Παρουσίασε μέρος της πρόσφατης ομόφωνης απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου κατόπιν της σχετικής εισήγησής του, για δημιουργία Ειδικού Χωροταξικού ΑΠΕ για το Ν. Αιγαίο καθώς και συμμετοχικών εταιριών ευρείας μετοχικής βάσης.

Η δεύτερη ενότητα που εστίασε σε ειδικότερα θέματα, ξεκίνησε με παρέμβαση του Αντώνη Ανηψητάκη, περιφερειακού συμβούλου Κρήτης, ο οποίος τόνισε τη σημασία της εξοικονόμησης ενέργειας και τάχθηκε ενάντια στην άκριτη εξάπλωση των ΑΠΕ στην Κρήτη και αλλού. Υποστήριξε την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Κρήτης αποκλειστικά με ΑΠΕ και συστήματα αντλησιοταμίευσης, χωρίς διασύνδεση με το ηπειρωτικό δίκτυο.

Ακολούθησε εκτενής συζήτηση για το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ». Διαπιστώθηκε σύγκλιση απόψεων σχετικά με την ασάφεια που χαρακτηρίζει επιμέρους σημαντικές πτυχές του προγράμματος όπως η προσβασιμότητα στο εθνικό δίκτυο, η ανάγκη δημιουργίας εκτεταμένων νέων δικτύων, το κόστος μεταφοράς που καθιστά, ειδικά για τη Γερμανία, μη συμφέρουσα την αγορά της παραγόμενης ηλιακής ενέργειας, καθώς και πληθώρα νομικών δυσκολιών σε επίπεδο ευρωπαϊκής και γερμανικής νομοθεσίας, όπως και τη δυσκολία χρηματοδότησης του προγράμματος. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι θα πρέπει πολύ γρήγορα το πρόγραμμα αυτό, που ξεκίνησε ουσιαστικά από τις αρχικές τοποθετήσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόφγκανγκ Σόιμπλε το καλοκαίρι, να περάσει από τα χέρια των πολιτικών στα χέρια των τεχνοκρατών. Καυτηριάστηκε επίσης το γεγονός ότι το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» παρά τις ασάφειές του και τις πολύ σημαντικές νομικές και οικονομικές δυσκολίες υλοποίησής του, συμπεριλήφθηκε στη συμφωνία της 26ης-27ης Οκτωβρίου για τη νέα δανειακή σύμβαση και τη σωτηρία του Ευρώ στο επίπεδο των 15 δις ευρώ.

Τέλος η συζήτηση στράφηκε σε ζητήματα χωροθέτησης ΑΠΕ και συνεπακόλουθων επιπτώσεων στην βιοποικιλότητα. Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, περιφερειακός σύμβουλος με τη στήριξη των Οικολόγων Πράσινων στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, μίλησε για το εξωτερικό κόστος των εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Τόνισε ότι οι σημαντικές περιοχές για την άγρια ζωή βρίσκονται εκεί όπου δεν υπάρχει έντονη ανθρώπινη παρουσία, κι επομένως η αλόγιστη εξάπλωση ΑΠΕ ενδέχεται να δημιουργήσει νέες απειλές για τη βιοποικιλότητα μέσα από τη διάνοιξη οδικών προσβάσεων και την κατάτμηση οικοτόπων. Διαφοροποιήθηκε ρητά από τα κινήματα «όχι ΑΠΕ στην αυλή μου» λέγοντας πως οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ είναι προτιμότερο να βρίσκονται κοντά στις πόλεις παρά στις απομακρυσμένες περιοχές προστασίας της φύσης. Ο Απόστολος Καλτσής, πρόεδρος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ), καυτηρίασε το σημερινό καθεστώς ασύδοτης προώθησης των ΑΠΕ και ειδικά των ανεμογεννητριών. Μίλησε για την πρόταση της ΕΟΕ σχετικά με τη θέσπιση περιοχών αποκλεισμού ΑΠΕ και ζήτησε επανακαθορισμό του θεσμικού πλαισίου για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ με ακόμα πιο αυστηρά κριτήρια.

Τη συζήτηση συντόνισε ο Τάσος Κρομμύδας, συν-εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, ο οποίος σε παρεμβάσεις του επισήμανε τη διαχρονική απουσία δημόσιου διαλόγου γύρω από το στρατηγικό ενεργειακό σχεδιασμό στη χώρα μας καθώς και την προχειρότητα, τις πελατειακές σχέσεις και το μόνιμα μεταβαλλόμενο πλαίσιο λειτουργίας που χαρακτηρίζουν το ελληνικό σύστημα ηλεκτρισμού.

Οι σχετικές εισηγήσεις καθώς και τα βίντεο από τις κεντρικές τοποθετήσεις των προσκεκλημένων θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα των Οικολόγων Πράσινων τις προσεχείς μέρες.

12 Δεκ 2011

Ανακοίνωση της Θεματικής Ομάδας Υγείας των Οικολόγων Πράσινων

Δευτέρα 12/12/2012
Δελτίο Τύπου
Τα αυξημένα νοσήλια και οι φαρμακευτικές συμμετοχές
στους ήδη επιβαρυμένους πολίτες δεν εξασφαλίζουν ούτε την βιωσιμότητα
του Ενιαίου Οργανισμού Παροχής Υγείας, ούτε την υγεία των πολιτών

Οι επιφυλάξεις των Oικολόγων Πράσινων για την πολιτική που ακολουθήθηκε στα πλαίσια του δημοσιονομικού ελέγχου και του ελέγχου του κόστους σε επίπεδα υγειονομικής περίθαλψης, με την συρρίκνωση των υγειονομικών μονάδων, την εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων χωρίς την ανάπτυξη ΠΦΥ, επαληθεύονται , καθώς έρευνες* δείχνουν ότι η προσέλευση σε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες προληπτικού ελέγχου έχουν μειωθεί σε επίπεδο γυναικολογικού, οδοντιατρικού ελέγχου και με παράλληλη μείωση των προσελεύσεων για προληπτικό έλεγχο σε ιδιωτικά εργαστήρια αιματολογικού ελέγχου και με μείωση στα απογευματινά ιατρεία εντός ΕΣΥ.
Οι πολιτικές για την υγεία θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από την ισότητα στην πρόσβαση ειδικά σήμερα που η οικονομική κρίση έχει μετατοπιστεί μονομερώς στις πλάτες των πολιτών και των ασφαλισμένων με την αναζήτηση των κονδυλίων για την αποπληρωμή του χρέους. Η μονομερής μετάθεση των δημοσιονομικών κριτηρίων στον υγειονομικό τομέα εντείνει τις ανισότητες και δημιουργεί επιπλέον επιβάρυνση στον νέο ΕΟΠΠΥ ο οποίος καλείται να καλύψει την τριπλάσια αύξηση των νοσηλίων.Την ίδια στιγμή η προσέλευση ανασφάλιστων και άνεργων στην ζήτηση υπηρεσιών έχει παρατηρηθεί μειωμένη θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Ακόμη και εργαζόμενοι δυσκολεύονται να καλύψουν τις υγειονομικές τους ανάγκες και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη με την αύξηση της συμμετοχής στα νοσήλια και στην φαρμακευτική δαπάνη καθώς είναι ήδη επιβαρυμένοι από την πληθώρα των έκτακτων εισφορών και την μείωση μισθών και συντάξεων.
Σήμερα που επιπλέον ανάγκες δημιουργούνται στην υγεία των πολιτών λόγω της οικονομικής πολιτικής και των επιπτώσεων της κρίσης και δεδομένης της
υποχρηματοδότησης υπηρεσιών υγείας, της ανισότητας, της ανεργίας και της
αύξησης απαιτήσεων, είναι περισσότερο επιτακτική η ανάγκη να δημιουργηθούν ασφαλιστικές δικλείδες προστασίας της κοινωνικής συνοχής και προστασίας της υγείας. Θεωρούμε στην σημερινή συγκυρία, ως πλέον αναγκαίο, την υπεράσπιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με αναγκαίες αναδιαρθρώσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας και την διάσωση του Ενιαίου Οργανισμού Παροχών Υγείας. Προτείνουμε:
• Προστασία της ενοποίησης του ΕΟΠΥ με αναδιανομή των πόρων των
ταμείων με μείωση των ταμείων 2 ταχυτήτων, αύξηση των εσόδων προς
όφελος του ενιαίου ταμείου από την φορολόγηση ειδών πολυτελείας, καπνού και τσιγάρων και τρανς λιπαρών τροφών και πάταξη της εισφοροδιαφυγής, που θα κατευθύνονται προς την ανάπτυξη πρωτοβάθμιων υπηρεσιών στα πλαίσια μακροχρόνιας στρατηγικής.
• Επανεξέταση ενός Ολοκληρωμένου Δικτύου Φροντίδας Υγείας δωρεάν
υπηρεσιών πρόληψης προς όλους σε τοπικό επίπεδο με ανάδειξη των υπαρχουσών υποδομών για την αντιμετώπιση των σύγχρονων νοσολογιών, καρδιοπαθειών, κατάθλιψης, αυτοκτονιών, ως ύψιστη στρατηγική προτεραιότητα.
• Επανεξέταση των δεικτών ισότητας στη δαπάνη και ισότητας στην διαθεσιμότητα και τοποχρονική προσβασιμότητα των υγειονομικών υπηρεσιών με στόχο την προστασία της βιωσιμότητας των νοικοκυριών και των πληττόμενων από την κρίση ευπαθών ομάδων.
• Επανεξέταση της διασφάλισης και τυποποίησης των γενοσήμων που προέρχονται από χώρες όπως Μπαγκλαντές, Κορέα, εξέταση των αιτιών της μείωσης δαπανών σε σχέση με τα φάρμακα που αφορούν σε νοσολογικές παθήσεις όπως του καρκίνου, ενώ αυτές αυξάνονται.
• Μείωση της συμμετοχής φαρμακευτικής δαπάνης του ασφαλισμένου.
Η Θεματική Ομάδα Υγείας Οικολόγων Πράσινων
πληροφορίες:MαρίαΣούμπαση6080619635
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=329990 http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=328549

20 Νοε 2011

Οι Οικολόγοι Πράσινοι Φθιώτιδας για το Αιολικό Πάρκο στην Οίτη

Την αντίθεσή τους εκφράζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι
για το αιολικό πάρκο στην Οίτη

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαία η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, καθώς είναι αναγκαία και η εξοικονόμηση ενέργειας και η στροφή προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς. Η Ελλάδα επίσης είναι μια από τις πιο σπάταλες ενεργειακά χώρες υπολογίζοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ανά μονάδα ΑΕΠ, και η οικονομική επιβάρυνση είναι πολύ μεγάλη.

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν ώστε να καλυφθούν οι εθνικοί στόχοι για διείσδυση των ΑΠΕ κατά 20% στη συνολική παραγωγή ενέργειας έως το 2020. Γνωρίζουμε παράλληλα ότι είναι αδύνατη, τεχνολογικά και ποσοτικά, η επίτευξη των στόχων αυτών μόνο με εξοικονόμηση ενέργειας, ή μόνο με μικρά αιολικά ή μόνο με φωτοβολταϊκά. Στα πλαίσια αυτά, δεν είμαστε αντίθετοι με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών και αιολικών πάρκων στα βουνά.

Όμως, θεωρούμε απαραίτητο να προηγείται της εγκατάστασης αυτών των συστημάτων ο ουσιαστικός διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες. Όπως επίσης να γίνονται με τρόπο και με σχήματα που θα εξυπηρετούν ένα οικολογικό μοντέλο παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή να σέβονται τον ορεινό χώρο, να μεγιστοποιούν το περιβαλλοντικό και οικονομικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες, να προσφέρουν θέσεις απασχόλησης και ιδιαίτερα στους νέους, να ενδυναμώνουν το ρόλο των τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε θέματα παραγωγής μέρους της τεχνολογίας και παροχής μέρους των αναγκαίων υπηρεσιών που απαιτούνται, συμπεριλαμβανομένης και της συντήρησης και να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία μέσω της κατασκευής μέρους του εξοπλισμού από ελληνικές βιομηχανίες. Αυτό βέβαια απαιτεί καλά σχεδιασμένα προγράμματα επιμόρφωσης και κατάρτισης, αλλά και αξιοποίησης της υπάρχουσας εμπειρίας, απαιτεί ενδυνάμωση των ικανοτήτων των τοπικών κοινωνιών και νέες πολιτικές και πρακτικές σε όλα τα επίπεδα.

Το όραμά μας λοιπόν περιλαμβάνει ένα σχέδιο που θα έχει ως πρωταγωνιστές τις τοπικές κοινωνίες. Προτείνουμε τη δημιουργία «Συμμετοχικών Εταιριών Παραγωγής Πράσινης Ενέργειας» (ανώνυμες εταιρείες ευρείας συμμετοχικής βάσης), με μετόχους την Περιφέρεια, τους Δήμους, τη ΔΕΗ, επαγγελματικούς φορείς (Επιμελητήρια, εμπορικοί σύλλογοι, εργατικά κέντρα και σωματεία, περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί φορείς, τουριστικοί φορείς, ιδιωτικές επιχειρήσεις) αλλά και πολίτες που θα προωθήσουν τις επενδύσεις στις ΑΠΕ (αιολική, ηλιακή, βιομάζα, γεωθερμία) ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι και ταυτόχρονα τα οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες να μεγιστοποιούνται. Κανένας μέτοχος δεν θα πρέπει να κατέχει πάνω από το 5-10% των μετοχών.

Σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση του Αιολικού Σταθμού ισχύος 34,5 MW στη θέση Τούρλα-Βλιτοτσούμαρο του Δήμου Λαμίας, που είναι σε εξέλιξη η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, και η οποία συζητείται αύριο στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας, είμαστε αντίθετοι. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η περιοχή κατασκευής βρίσκεται σε υψόμετρο 1700 μ. και αφορά αλπικά λιβάδια και ελατοδάση εντός Ζώνης Ειδικής Προστασίας της Οδηγίας για τα Πουλιά 2009/147/EΚ (Εθνικός Δρυμός Οίτης – Κοιλάδα Ασωπού, GR2440007). Επίσης λόγω του μεγέθους των ανεμογεννητριών, η μελέτη προβλέπει τη διάνοιξη ενός εκτεταμένου δικτύου φαρδιών δρόμων για τη μεταφορά του εξοπλισμού και τη διαρκή εξυπηρέτηση του έργου, ενώ δεν θα χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενοι δασικοί δρόμοι που διασχίζουν τα χωριά της περιοχής.

Οι περιοχές με υψόμετρο άνω των 1200 μ. θεωρούνται ακατάλληλες για εγκατάσταση αιολικών πάρκων, καθώς απαιτούνται μεγάλα δίκτυα νέων δρόμων και μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος, επικρατούν ακραίες κλιματικές συνθήκες και παγετός που καταπονούν και φθείρουν τον εξοπλισμό, με συνέπεια αυξημένα κόστη έργων υποδομής, απώλειες στη μεταφορά του ρεύματος και αυξημένο κόστος εγκατάστασης του εξοπλισμού.

Η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας(ΕΛΕΤΑΕΝ), η οποία εκφράζει τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου και της αγοράς, έχοντας ως μέλη εταιρείες και φορείς που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, καθώς και φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και επιστήμονες, περιγράφει με αρνητικό τρόπο τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στα μεγάλα υψόμετρα και συγκεκριμένα αναφέρει (πηγή: «ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΤΑΕΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» σελ 14):

«Ας υποθέσουμε ότι πρέπει να συνδεθούν 50 MW αιολικών πάρκων σε μεγάλο υψόμετρο (π.χ. 1600 μέτρα) μέσω υποσταθμού ανύψωσης σε υψόμετρο κάτω από 1000 μέτρα όπως απαιτούν οι προδιαγραφές. Αν η σύνδεση μεταξύ αιολικού πάρκου και υποσταθμού γίνει με τις προδιαγραφές της ΔΕΗ όπως ερμηνεύει ο ΔΕΣΜΗΕ και η ΡΑΕ, τότε απαιτούνται 7 κυκλώματα μέσης τάσης (τριών αγωγών το καθένα). Με δεδομένο ότι σε τόσο μεγάλα υψόμετρα το κάθε κύκλωμα θα πρέπει για λόγους αντοχής στον πάγο και τον αέρα να εγκατασταθεί σε δύο τουλάχιστον ξύλινους πυλώνες σχήματος Π (ή και σε τρεις με έναν αγωγό σε κάθε πυλώνα) οι οποίοι θα απέχουν απόσταση 100 -150 μέτρα ο καθένας, έπεται ότι απαιτούνται 14 - 21 σειρές ξύλινων πυλώνων οι οποίοι θα κατεβαίνουν το βουνό, δημιουργώντας μια απαράδεκτη εικόνα που δεν θα είναι -εύλογα- αποδεκτή ούτε από την τοπική κοινωνία από τις περιβαλλοντικές αρχές. Εναλλακτικά, ο ΔΕΣΜΗΕ και η ΡΑΕ ερμηνεύουν ότι μπορεί να γίνει υπόγειο δίκτυο, ήτοι να οργωθούν οι πλαγιές και οι χαράδρες του βουνού δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερη περιβαλλοντική επίπτωση, εγείροντας θέματα ασφάλειας από την υπογειοποίηση γραμμών σε δασικές περιοχές και αφαιρώντας από τη ΔΕΗ τα ανάλογα και δίκαια επιχειρήματα που διαθέτει για να αρνείται ανά την Ελλάδα ανάλογα αιτήματα για υπογειοποιήσεις»


----------------------------------------
Πληροφορίες: Στέφανος Σταμέλλος τηλ 2231021007 6977261256

13 Νοε 2011

Η Όλγα Κήκου στο Συνέδριο του Ευρωπαικού Πράσινου Κόμματος στο Παρίσι


Εκ μέρους των Ελλήνων Πράσινων, πρέπει να πω ότι αυτή δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να βρισκόμαστε σ αυτό εδώ το πάνελ σήμερα. Δεν είναι η καλύτερη στιγμή γιατί η χώρα μας βρίσκεται σε μία βαθιά κρίση η οποία προβλέπεται ότι θα κρατήσει για πολύ καιρό ακόμη.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Παπανδρέου, την οποία η κ Μπιρμπίλη υπηρέτησε ως Υπουργός Περιβάλλοντος, έφερε την χώρα πολύ κοντά στην χρεωκοπία. Δεν πήρε μέτρα προκειμένου να αλλάξει αυτή την πορεία. Παρ΄όλες τις υποσχέσεις για «πράσινη ανάπτυξη», και την προ εκλογών ρητορική της, ακολουθήθηκε μία διαφορετική πορεία. Δεν πάρθηκε κανένα μέτρο προκειμένου να ξεφορτωθεί την διαφθορά, ή να τιμωρηθούν αυτοί που είχαν εμπλακεί σε διάφορα σκάνδαλα.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση εφάρμοσε πρακτικές οι οποίες υποβάθμισαν το περιβάλλον, διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, αύξησαν την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα, οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες κάτω από τα όρια της φτώχιας, αύξησαν την αστυνομική βία, δημιούργησαν κοινωνική αδικία, καταπάτησαν τα δικαιώματα των εργαζομένων και ήταν ανίκανη να χειρισθεί τον αυξανόμενο ρατσισμό εναντίον των μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων πολιτών.
Το πολιτικό μονοπάτι που επιλέχθηκε από το ΠΑΣΟΚ, οδηγήθηκε μακριά τόσο από την περιβαλλοντική βιωσιμότητα όσο και από την διαφάνεια. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν μέτρα όπως: Σταδιακή Ιδιωτικοποίηση των Επιχειρήσεων Παροχής Ύδρευσης, Νομιμοποίηση Κτισμάτων σε Προστατευόμενες Περιοχές, Εγκατάλειψη των 2/3 των Σιδηροδρομικών Δικτύων, Παραμέληση των Δασικών Υπηρεσιών, Χρησιμοποίηση οικονομικών πόρων που προοριζόταν για πράσινες δράσεις σε αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές, και η παρουσίαση αδικαιολόγητων και πανάκριβων λύσεων στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων.
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε μία φάση αποσύνθεσης. Έχει χάσει την αξιοπιστία του απέναντι στους περισσότερους ψηφοφόρους του. Σήμερα είναι ένα πολιτικό κόμμα μόνιμα δεμένο σε πολιτικές που έχουν οδηγήσει σε μία βαθιά, μακριά και επώδυνη ύφεση, που ανάγκασε τους ανθρώπους να κάνουν θυσίες, χωρίς να υπάρχει ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση και χωρίς να είναι ικανό να διαχειρισθεί ακόμη και τις δικές του πολιτικές. Μόλις εχθές, προκειμένου να κρατήσει για τον εαυτό του την εξουσία, επέτρεψε την συμμετοχή της Αντι-ευρωπαϊκής Άκρας Δεξιάς στην κυβέρνηση για πρώτη φορά μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974.
Εμείς σαν Έλληνες Πράσινοι, δεν έχουμε καμμία σχέση με αυτούς που ευθύνονται για την σημερινή κρίση. Παραμένουμε προσηλωμένοι στις πολιτικές του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, μοιραζόμενοι το όραμά του, για μία Ενωμένη Ευρώπη, Βιώσιμης, Αλληλέγγυας και Δημοκρατικής.
Σαν τελευταίο να προσθέσω ότι πιστεύουμε ότι ούτε η πρώην Υπουργός ούτε οι συνεχιστές της, εφάρμοσαν όσα μας υποσχέθηκαν, όσα υποσχέθηκαν στον Ελληνικό Λαό.
Και αυτό θα φανεί στα αποτελέσματα των εκλογών στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Μόνοι μας θα σωθούμε!

Από την Ελλάδα της μιζέριας,
στην άλλη Ελλάδα της ελπίδας

Πέρα από την ανάγκη σήμερα για αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την έξοδο από τη φαυλοκρατία του δικομματισμού, το ίδιο σημαντικό θεωρείται -και είναι- η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με στόχο την άμεση εξισορρόπηση του εμπορικού ισοζυγίου και την αυτάρκεια στα βασικά αγαθά με την κινητοποίηση και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων, κοινωνικών και φυσικών. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που ορθώνεται μπροστά μας ως «επείγον ζήτημα».
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.

Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.

Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.

Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.

Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…

Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.

Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.

Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.

Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.

Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.

«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011

Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων

11 Νοε 2011

Μαύρη σελίδα η υπουργοποίηση ακροδεξιών πολιτικών

Σχολιάζοντας εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, οι εκπρόσωποι Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου και Τάσος Κρομμύδας έκαναν την εξής δήλωση:

«Όλα δείχνουν ότι κυριάρχησε η μοιρασιά των θέσεων και η υποκριτική συναλλαγή των τριών κομματικών στρατών. Για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, χρειαζόμαστε νέες θέσεις εργασίας, όχι νέες θέσεις υπουργών και υφυπουργών.

• Στην πιο πολυπρόσωπη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών, ανταμοίβονται κραυγαλέες αποτυχίες, όπως των κκ. Βενιζέλου, Πάγκαλου και Παπακωνσταντίνου.

• Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία ότι η Νέα Δημοκρατία, που συμμετέχει στην κυβέρνηση με τους δύο αντιπροέδρους της, θα είναι ταυτόχρονα και αξιωματική αντιπολίτευση.

• Μαύρη σελίδα αποτελεί η υπουργοποίηση για πρώτη φορά ακροδεξιών πολιτικών. Ο κ. Βορίδης, που πέρυσι δεν ορίστηκε από το κόμμα του υποψήφιος Περιφερειάρχης "λόγω του παρελθόντος του", σήμερα γίνεται Υπουργός. Η εξαργύρωση με υπουργικούς θώκους της στήριξης του ΛΑΟΣ στο μνημόνιο, ας ελπίσουμε πως δε θα προσθέσει στην νεοφιλελεύθερη οικονομική ατζέντα της κυβέρνησης και μια ακραία δεξιά πολιτική στα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα και τα εθνικά θέματα.

Όσοι έλπιζαν ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα μπορεί να μας βγάλει από την κρίση, θα άξιζε ίσως να το ξανασκεφτούν

10 Νοε 2011

Αναγκαίο ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο Εξόδου από την Κρίση με Kοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο που θα δεσμεύει την νέα κυβέρνηση

Του Νίκου Χρυσόγελου
Στελέχους των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ,
εκλεγμένου Περιφερειακού Συμβούλου Ν Αιγαίου.

Κακώς η συζήτηση επικεντρώνεται σήμερα μόνο στα πρόσωπα, στο ποιος θα ηγηθεί μιας κυβέρνησης συνεργασίας, ποια θα είναι η σύνθεσή της καθώς και ο χρόνος ζωής της. Το πιο σημαντικό είναι το πρόγραμμα που θα (πρέπει να) προωθήσει αυτή η κυβέρνηση, όποιος κι αν αποφασιστεί ότι θα είναι ο χρόνος ζωής της. Και αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στα δυο κόμματα εξουσίας ή έστω και μεταξύ κάποιων άλλων αλλά θα πρέπει να περιλάβει όλα τα κόμματα, και κυρίως να ανοίξει στην κοινωνία και στους φορείς της. Η ίδια η κοινωνία θα πρέπει να περάσει από τη φάση της οργής και της διαμαρτυρίας, στη φάση της συνειδητής διαμόρφωσης από τα κάτω ενός εναλλακτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση.

Είναι σαφές ότι οι δραματικές εξελίξεις οφείλονται τόσο στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος όσο και στην γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα αλλά και στην αποτυχία του μεταπολιτευτικού μοντέλου ανάπτυξης. Μια κυβέρνηση συνεργασίας με την στήριξη δύο ή περισσοτέρων κομμάτων δεν θα καταφέρει να θέσει τις βάσεις για διέξοδο από την κρίση και να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή μας πορεία αν στηριχθεί σε παλιές συνταγές και βασιστεί μόνο σε ένα απαξιωμένο πολιτικό προσωπικό, σε αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Χρειαζόμαστε νέο τρόπο σκέψης, νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και νέες πρακτικές.

Μεταβατικά, το λιγότερο που έχει να κάνει μια κυβέρνηση συνεργασίας είναι, παράλληλα με την προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα στην ευρωζώνη, να ανοίξει μια ειλικρινή συζήτηση με όλα τα πολιτικά κόμματα, την κοινωνία και τους κοινωνικούς φορείς με στόχο να διαμορφωθεί ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο Εξόδου από την Κρίση με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο με προτεραιότητες να:

* Γίνει η κοινωνία συμμέτοχος στη λύση για τα δημοσιονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, με ορατό στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους ανεξαρτήτως εισοδήματος.

* Διαμορφωθεί από κοινού με τους εργαζόμενους και άλλους φορείς ένα σχέδιο αποτελεσματικής μεταρρύθμισης της διοίκησης, σε κάθε υπηρεσία, ώστε να λειτουργεί προς όφελος των πολιτών και του δημόσιου συμφέροντος, με περιβαλλοντικά υψηλές επιδόσεις και με ορθολογική χρήση των πόρων. Δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση με διάλυση της διοίκησης και μαζικές απολύσεις, χωρίς μάλιστα προοπτική απασχόλησης σε κάποια αξιοπρεπή θέση αντίστοιχη των προσόντων. Ζητούμενο είναι, λοιπόν, η μεταρρύθμιση της διοίκησης, μια μεταρρύθμιση που θα γίνει με τη συμμετοχή των υπαλλήλων, με αναβάθμιση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, αξιοποιώντας καλά παραδείγματα και πρακτικές από ευρωπαϊκές χώρες. Πρώτη προτεραιότητα της όποιας κυβέρνησης αλλά και των ζωντανών κοινωνικών δυνάμεων είναι η αναγέννηση της διοίκησης προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και των δημόσιων αγαθών, η ενθάρρυνση πρωτοβουλιών από τα κάτω που θα περιορίσουν την σπατάλη και θα εξαλείψουν την διαφθορά, τον κομματισμό, τις πελατειακές σχέσεις και την αναποτελεσματικότητα.

* Διασφαλιστεί άμεσα η εξισορρόπηση της απώλειας εισοδημάτων με αναβάθμιση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών (σε θέματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής αλληλεγγύης, ποιότητας ζωής στις γειτονιές, συγκοινωνίες κα), ώστε να μπορούν να ζουν όλοι ανθρώπινα, ακόμα και αν έχει μειωθεί κατακόρυφα ο οικογενειακός προϋπολογισμός τους. Άμεση προτεραιότητά της νέας κυβέρνησης πρέπει να είναι η δημιουργία ενός διχτυού κοινωνικής προστασίας για ανθρώπους και ομάδες που σήμερα αντιμετωπίζουν την ανεργία καθώς και τον κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης. Κανένας δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλες θυσίες που μαζί με το εισόδημά του συμπαρασύρουν και τον κοινωνικό ιστό και τις κοινωνικές υποδομές.

* Αναληφθούν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες για απόδοση δικαιοσύνης, δημιουργία αισθήματος ισονομίας και τιμωρίας όσων καταχράστηκαν τα δημόσια αξιώματά τους για να πλουτίσουν.

* Αναπτυχθεί μια στοχευμένη προσπάθεια αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής-φοροαπάτης, και ελέγχου όλων των περιουσιών στελεχών της διοίκησης και κομματικών-πολιτικών που συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε αναθέσεις δημοσίων έργων και προμηθειών. Επιστροφή στα δημόσια ταμεία περιουσιών που αποκτήθηκαν με παράνομο τρόπο.

* Αναληφθεί πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο – από κοινού με άλλες κυβερνήσεις και πολιτικές δυνάμεις – για φορολόγηση της ιδιωτικής περιουσίας από ένα ύψος και πάνω, όπως προτείνει η σε εξέλιξη κοινή πρωτοβουλία των Ελλήνων και Γερμανών πρασίνων.

* Προσκληθούν ειδικοί, ανεξάρτητοι ερευνητές που θα στελεχώσουν – με εντολή της Βουλής – μια ανεξάρτητη επιτροπή λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους η οποία θα διερευνήσει σε βάθος το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση και ποιο τμήμα του χρέους είναι τυχόν απεχθές με βάση το διεθνές δίκαιο.

* Ζητηθεί από την ΕΕ να εγγυηθεί τα σύνορα της χώρας (και εξωτερικά σύνορα της) ώστε να παγώσει είτε σε συμφωνία με τις γειτονικές χώρες είτε και μονομερώς κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα για τα επόμενα 5 χρόνια.

* Διαμορφωθεί, μέσα από διάλογο, ένα σχέδιο μεταρρύθμισης της οικονομίας σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και να δημιουργηθούν οι όρους και οι συνθήκες για πράσινη καινοτομία και προσέλκυση κοινωνικά υπεύθυνων, πράσινων επενδύσεων κυρίως από μικρομεσαίες και κοινωνικές επιχειρήσεις. Η επιστροφή σε αντιλήψεις της δεκαετίας του ‘50 και του ’60 στα θέματα περιβάλλοντος, θα έχουν ως μόνο αποτέλεσμα να προστεθεί στο δημοσιονομικό ένα ακόμα μεγαλύτερο περιβαλλοντικό χρέος.

Δεν θα βγούμε από την σημερινή κρίση αν η σύγχυση και η απουσία πολιτικού σχεδίου γίνει συστατικό στοιχείο και του νέου κυβερνητικού σχήματος, έστω και αν η κυβέρνηση αυτή είναι κυβέρνηση συνεργασίας. Αν η κυβέρνηση κινείται μόνο με ορίζοντα την επόμενη δόση, η χρεοκοπία και η έξοδός μας από την ευρωζώνη απλώς θα καθυστερήσουν λίγο περισσότερο.

7 Νοε 2011

«ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ»

Πολιτική Απόφαση του 8ου Συνεδρίου
των Οικολόγων Πράσινων


1. Η κρίση έχει δημιουργήσει ένα νέο τοπίο, όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην πολιτική. Κύριο στοιχείο είναι η κατάρρευση του κοινωνικού συμβολαίου της τελευταίας 35ετίας, όπου το πολιτικό σύστημα υποσχόταν στους πολίτες βελτίωση της ζωής τους μέσα από τη βελτίωση της αγοραστικής τους δύναμης ή την επαγγελματική τους τακτοποίηση.

Διαβάστε εδώ όλο το κείμενο

«ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ» Εκτιμήσεις για την πολιτική και κοινωνική συγκυρία και το νέο ρόλο των Οικολόγων Πράσινων

26 Οκτ 2011

ΚΟΙΝΗ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ

Ανοιχτή εκστρατεία υπογραφών στο διαδίκτυο.

Εκστρατεία για φορολόγηση των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών, με συλλογή υπογραφών στο διαδίκτυο, ξεκινά ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία με πρωτοβουλία των Πράσινων ευρωβουλευτών Μιχάλη Τρεμόπουλου και Σβεν Γκήγκολντ.

Την κοινή έκκληση, που ζητά επιβολή μόνιμου φόρου στον ιδιωτικό πλούτο με προοπτική να αποκτήσει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και να συνδυαστεί με κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και καταστολή της φοροδιαφυγής, προσυπογράφουν ενεργοί πολίτες από τους χώρους των οικονομικών επιστημών, της πανεπιστημιακής κοινότητας, της δημοσιογραφίας, του συνδικαλισμού, της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και του πολιτισμού.

Συγκέντρωση υπογραφών ξεκινάει και στο διαδίκτυο, στα ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά, στη διεύθυνση http://www.callforawealthlevy.eu
Βασικό σκεπτικό της έκκλησης είναι ότι τα μεγάλα ιδιωτικά χαρτοφυλάκια δε θα είχαν διατηρήσει την αξία τους χωρίς τα ιλιγγιώδη ποσά δημόσιου χρήματος που ξοδεύτηκαν για τη διάσωση των τραπεζών. Η φορολόγησή τους είναι λοιπόν απαραίτητη, ως αντιστάθμισμα για τα αυξημένα δημόσια ελλείμματα και τις σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις.

Καλούμε τα μέλη και τους φίλους των Οικολόγων Πράσινων να στηρίξουν την εκστρατεία υπογράφοντας και διακινώντας την έκκληση.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

(ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της έκκλησης)

«Την ώρα που οι δημόσιοι προϋπολογισμοί προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με περικοπές και ελλείμματα, ο ιδιωτικός πλούτος έχει αυξηθεί με γρήγορους ρυθμούς. Σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ο πλούτος είναι υπερσυγκεντρωμένος σε χέρια που αποτελούν λιγότερο από το 10% της κοινωνίας, ενώ οι ανισότητες παντού διευρύνονται. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξοδέψει 4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος προκειμένου να σταθεροποιήσουν την οικονομία και να διασώσουν τράπεζες, παρεμβάσεις που διέσωσαν και την αξία ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων. Τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου χρέους οδήγησαν, όμως, σε αυξημένα ελλείμματα και σε επιπρόσθετες περικοπές σε παιδεία, υγεία, δημόσιες υπηρεσίες και μελλοντικές επενδύσεις.

Καλούμε λοιπόν την ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση να θεσπίσουν ένα μόνιμο φόρο στον ιδιωτικό πλούτο. Ζητάμε επίσης επιτακτικά από τις κυβερνήσεις μας να αναλάβουν πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για συντονισμό της εισαγωγής ενός φόρου για τον πλούτο σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε., μαζί με συντονισμένη καταστολή των φορολογικών παραδείσων και της φοροδιαφυγής, ώστε ο φόρος αυτός να εισπράττεται παντού με ίσους όρους».

11 Οκτ 2011

Για τα νέα συλλογικά όργανα της αυτοδιοίκησης

Καμιά σχέση με τη δημοκρατία
τα νέα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης
Κριτική των εκλεγμένων στην Αυτοδιοίκηση με την υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων

Το εκλογικό πλειοψηφικό σύστημα, που έχει επιλεγεί για τη σύνθεση των νέων συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, ευνοεί το δικομματισμό και περιορίζει τον πλουραλισμό και τη συμμετοχή εκπροσώπων από μικρότερες παρατάξεις, τονίζουν οι εκλεγμένοι στην Αυτοδιοίκηση με την υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων.

Τα πάντα γίνονται χωρίς να μετέχουν στη διαβούλευση οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι ενώ κυριαρχούν οι παρασκηνιακές δικομματικές διαβουλεύσεις, ώστε η κυβέρνηση να έχει έναν “προβλεπόμενο” συνομιλητή στη λήψη των αποφάσεων, εφόσον τα συλλογικά αυτά όργανα έχουν γνωμοδοτικές αρμοδιότητες σε καίρια θέματα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να χειραγωγήσει την “αποκεντρωμένη” αυτοδιοίκηση. Κι αφού έβαλε τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, προσπαθεί τώρα να εφαρμόσει παντού τις μνημονιακές της δεσμεύσεις.

Τα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης, τονίζουν οι εκλεγμένοι στην Αυτοδιοίκηση με την υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων, οφείλουν να διασφαλίζουν την εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων και να ενεργούν με διαφάνεια, προάγοντας τις θέσεις της αυτοδιοίκησης και ισχυροποιώντας το θεσμικό της ρόλο.

Πιο αναλυτικά:
Με τα Π.Δ. 74 & 75 που δημοσιεύτηκαν στα ΦΕΚ 181 Α/22-8-2011 και ΦΕΚ 182 Α/22-8-2011 αντίστοιχα, συστάθηκαν τα νέα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης όπως προβλεπόταν άλλωστε και από την εφαρμογή του Ν. 3852/10 (Πρόγραμμα Καλλικράτης) με τη νέα διοικητική διαίρεση και δομή της χώρας που καθιέρωσε. Έτσι η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) και οι Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) διαλύονται μετά τις συγχωνεύσεις των Δήμων και την κατάργηση των Κοινοτήτων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, δηλ. η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και οι Περιφερειακές Ενώσεις Δήμων (ΠΕΔ), αντίστοιχα, τα οποία υπεισέρχονται αυτοδίκαια σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των προηγούμενων (αρ.282 παρ.11, ν. 3852/10). Το ίδιο συμβαίνει και με την Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (Ε.Ν.Α.Ε.) και την αντικατάστασή της από την ΄Ενωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝ.Π.Ε.) μετά την κατάργηση των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και την αντικατάστασή τους απ' τις αιρετές Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις (αρ.282 παρ.12 και αρ.283 παρ..2,3).
Την εποπτεία των νέων οργάνων έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης σύμφωνα με το αρ.282 παρ.9 του ν. 3852/10, το οποίο όμως χρήζει τροποποίησης μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό της κυβέρνησης (16/6/2011) και το διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων μεταξύ του Υπουργού Εσωτερικών (Χ. Καστανίδη) και του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης(Δ. Ρέππα).
Δυστυχώς, η όλη διαδικασία έγινε “εν αγνοία” και χωρίς να μετέχουν στη διαβούλευση οι Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι και χωρίς να έχουν καταθέσει τις δικές τους προτάσεις. Έτσι, για άλλη μια φορά η αποκέντρωση και η δημοκρατία “παρέμεινε στα χαρτιά”.
Οι γραφειοκρατικές όμως διαδικασίες δεν εμπόδισαν την εξέλιξη των παρασκηνιακών κομματικών διαβουλεύσεων για την υποστήριξη των εκπροσώπων που θα στελεχώσουν τα νέα όργανα, γεγονός το οποίο επαληθεύτηκε στις Περιφέρειες και τους Δήμους όπου διενεργήθηκαν ήδη εκλογές.
Έτσι, η οργανωμένη συνεργασία, η προαγωγή κοινών σκοπών και η εκπροσώπηση των Δήμων και των Περιφερειών της χώρας (αρ. 282 παρ.9) μέσα από τα νέα συλλογικά όργανα επιχειρείται μέσω των κυβερνητικών επιλογών, έτσι όπως αυτές θα αντικατοπτρίζονται στα νέα προβεβλημένα στελέχη της πλειοψηφίας, τόσο σε επίπεδο Δήμων, όσο και Περιφερειών.
Είναι γεγονός ότι το εκλογικό πλειοψηφικό σύστημα, που έχει επιλεγεί, ευνοεί για μια ακόμα φορά το δικομματισμό, περιορίζοντας τον πλουραλισμό απόψεων και τη συμμετοχή εκπροσώπων από μικρότερες παρατάξεις.
Ωστόσο, και σε ό,τι αφορά τον α΄ βαθμό Αυτοδιοίκησης αγνοήθηκε η έγκαιρα εκφρασμένη γνώμη τόσο των ΤΕΔΚ, όσο και της ΚΕΔΚΕ, ότι “το Π.Δ. θα πρέπει να διασφαλίζει τη συμμετοχή στις εκλογές όλων ανεξαιρέτως των αυτοδιοικητικών παρατάξεων”, αλλά και ότι ”Κριτήριο για την εκπροσώπηση των δήμων στις γενικές συνελεύσεις των ΠΕΔ να μην είναι ο πληθυσμός, όπως προβλέπεται στο προτεινόμενες διατάξεις του Π.Δ”.
Η επιλογή με τις δύο κάλπες στους Δήμους, ξεχωριστά για την πλειοψηφία και για τη μειοψηφία, αποτελεί μια προσπάθεια του Υπουργείου να διατηρήσει “πάση θυσία” τους άδικους συσχετισμούς που διαμορφώνει το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα.
Σε ό,τι αφορά το β΄ βαθμό η πρόσφατη περίπτωση της διαδικασίας στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου επιβεβαιώνει την ενισχυμένη, ολοκληρωτικού τύπου κυριαρχία της πλειοψηφίας. Μετά τις εκλογές της 30ης Αυγούστου η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου θα εκπροσωπηθεί στην ΕΝΠΕ με 10 άτομα συνολικά, εκ των οποίων οι 6 είναι, ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες (αρθ.6) και οι 4, από τους εκπροσώπους που προκύπτουν με το πληθυσμιακό κριτήριο (αρθ.11). Από τους 4 αυτούς, οι 3 ανήκουν στην πλειοψηφούσα παράταξη και 1 στη μείζονα αντιπολίτευση. Οι άλλες παρατάξεις ανύπαρκτες! Στην ουσία δηλαδή η πλειοψηφούσα παράταξη κατέλαβε τις 9 από τις 10 θέσεις!! Αυτό βάφτισαν οι συντάκτες του Π.Δ. διασφάλιση της συμμετοχής και της αντιπροσωπευτικότητας!
Σε όλες τις περιπτώσεις, η πληθυσμιακή υπεροχή εξασφαλίζει “θέση” στα κομματικά “διευθυντήρια”, όπως φαίνεται να εξελίσσονται τα νέα συλλογικά όργανα.
Είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να χειραγωγήσει την “αποκεντρωμένη” αυτοδιοίκηση. Κι αφού έβαλε τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, προσπαθεί τώρα να εφαρμόσει παντού τις μνημονιακές της δεσμεύσεις.
Κάθε έννοια εκπροσώπησης και συμμετοχικότητας καταστρατηγείται, αποκλείοντας έτσι τις μειοψηφίες και τις ανεξάρτητες φωνές της αυτοδιοίκησης, τόσο του α΄, όσο και του β΄ βαθμού, από τη διαμόρφωση του νέου σκηνικού όπως αυτό περιγράφεται στους σκοπούς των δύο ΠΔ των νέων συλλογικών οργάνων (άρθρα 1 και 2 αντίστοιχα).
Ιδιαίτερα στην περίπτωση της ΕΝ.Π.Ε., ο ορισμός ex officio (αρ. 6 παρ.1 του σχεδίου ΠΔ) των αιρετών της πλειοψηφίας είναι αντισυνταγματικός και περιορίζει το δικαίωμα της ελευθερίας του «συνδικαλίζεσθαι» (άρθρο 25, παρ.3 Σ), που είναι συνυφασμένο με την αρχή της πολλαπλότητας και της ίσης μεταχείρισης. Μια τέτοια επιλογή αποσκοπεί στον “στραγγαλισμό” της αντιπολίτευσης.
Με τις ρυθμίσεις αυτές είναι σαφές ότι η κυβέρνηση προτιμάει να έχει έναν “προβλεπόμενο” συνομιλητή στη λήψη των αποφάσεων, εφόσον τα συλλογικά αυτά όργανα έχουν γνωμοδοτικές αρμοδιότητες σε καίρια θέματα, όπως η κατανομή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Η κατανομή αυτή γίνεται με Κοινή Απόφαση (ΚΥΑ) των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, ύστερα από γνώμη της Κ.Ε.Δ.Ε. και της ΕΝ.Π.Ε., (άρθρα 259 παρ. 3 & 4 και 260 παρ. 5 αντίστοιχα του ν.3852/10), προκειμένου να καθοριστούν τα ποσοστά που προορίζονται για την κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών δαπανών, επενδυτικών δαπανών αλλά και ο τρόπος και η διαδικασία κατανομής των ποσών που αναλογούν στα ανωτέρω ποσοστά. Γνωμοδοτικές μεν αρμοδιότητες, με βαθειές συνδικαλιστικές συνέπειες δε, στην περίπτωση που δεν ληφθούν υπόψη, όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη.
Καταλήγοντας, επισημαίνουμε ότι οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν στην Αυτοδιοίκηση.
Τα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης:
• Οφείλουν και πρέπει να είναι ανεπηρέαστα από τις εντολές της κεντρικής εξουσίας και να εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, είτε σε δημοτικό, είτε σε περιφερειακό επίπεδο.
• Οφείλουν και πρέπει να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων στις Γενικές τους Συνελεύσεις.
• Οφείλουν και πρέπει να ενισχύουν τη συμμετοχή όλων των εκλεγμένων στη διαμόρφωση του διαλόγου που αφορά το παρόν και το μέλλον των περιφερειών, των πόλεων και των τοπικών κοινωνιών είτε σε εθνικό, είτε σε ευρωπαϊκό ή/και διεθνές επίπεδο.
• Οφείλουν και πρέπει να συγκροτούν Διοικητικά Συμβούλια και εποπτικά όργανα, στα οποία θα έχουν δυνατότητα εκπροσώπησης” όλες οι παρατάξεις που έχουν εκλεγεί στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια.
• Οφείλουν και πρέπει να ενεργούν με διαφάνεια, προάγοντας τις θέσεις της αυτοδιοίκησης και ισχυροποιώντας το θεσμικό της ρόλο.

Περιφερειακοί Σύμβουλοι

• Ανηψητάκης Αντώνης (Κρήτη)
• Γιαννίρης Ηλίας (Βορ. Αιγαίο)
• Δημαράς Γιώργος (Αττική)
• Διάκος Κώστας (Αττική)
• Κουρέτας Δημήτρης (Θεσσαλία)
• Μακρής Αθανάσιος (Α. Μακεδονία –
Θράκη)
• Μπούκλης Λάμπρος (Πελοπόννησος)
• Παπακωνσταντίνου Κώστας (Δυτ.
Ελλάδα)
• Τρεμόπουλος Μιχάλης (Κεντρ.
Μακεδονία)
• Χρυσόγελος Νίκος (Νοτ. Αιγαίο) Δημοτικοί Σύμβουλοι

• Γιόκαρης Βασίλης (Τρίπολη)
• Δραγούμης Φίλιππος (Αθήνα)
• Ιωαννίδης Λευτέρης (Κοζάνη)
• Μάτης Χρήστος (Θεσσαλονίκη)
• Μερτίρης Γιώργος (Ραφήνα-Πικέρμι)
• Σεβαστιάδης Θέμης (Θεσσαλονίκη)
• Στασινός Παναγιώτης (Λαμία)

5 Οκτ 2011

Ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου για πανευρωπαϊκό ανώτατο επιτρεπτό όριο στην παρουσία εξασθενούς χρωμίου στο νερό


ΝΕΡΟ ΜΕ ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ: ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ!

Το αίτημα για ξεχωριστό ανώτατο επιτρεπτό όριο για το εξασθενές χρώμιο στο νερό ανθρώπινης χρήσης φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι και στο ευρωκοινοβούλιο. Με ερώτηση του ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου θέτουν υπόψη της Κομισιόν το νέο όριο ασφάλειας της ανθρώπινης υγείας για το εξασθενές χρώμιο που θέσπισε η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α και ρωτούν την Επιτροπή αν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στη θέσπιση αποτελεσματικού πανευρωπαϊκού ορίου για το εξασθενές χρώμιο έτσι ώστε να προστατεύσει την υγεία των ευρωπαίων πολιτών.

Στην Ελλάδα η επικίνδυνη ουσία έχει εντοπιστεί στα νερά περιοχών όπως η κοιλάδα του Ασωπού στη Βοιωτία και η Μεσαπία στην Κεντρική Εύβοια, ενώ επιδημιολογικές μελέτες συνδέουν την παρουσία της με σοβαρά προβλήματα υγείας στους τοπικούς πληθυσμούς. Τοπικοί φορείς της Βοιωτίας και Εύβοιας έχουν καταθέσει προσφυγή στην Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της ελληνικής κυβέρνησης για αδράνεια ρύθμισης προβλήματος ρύπανσης που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Η ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο έρχεται ως συνέχεια της εκστρατείας τους, τα προηγούμενα χρόνια, για την ανάδειξη του προβλήματος της επικίνδυνης ρύπανσης στον Ασωπό και τη Μεσαπία και τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των τοπικών κοινωνιών για βιώσιμη, δίκαιη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος.

«Η επιστήμη έχει οριστικά αποφανθεί ποιο είναι το ασφαλές όριο για την ανθρώπινη υγεία, και είναι δυστυχώς σαφές ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περιοχές με συντριπτικά υψηλότερα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Η κυβέρνηση όμως κλείνει τα αυτιά της στα αλλεπάλληλα διαβήματα των κατοίκων των ρυπασμένων περιοχών της Βοιωτίας και της Εύβοιας για λήψη μέτρων προστασία της υγείας και της ζωής τους, ενώ άγνωστο παραμένει κατά πόσο επικίνδυνα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου υπάρχουν και στο νερό άλλων περιοχών. Με βάση τα νέα επιστημονικά δεδομένα, είναι απολύτως απαραίτητο να θεσπιστεί διακριτό όριο για το εξασθενές χρώμιο, κατά το δυνατόν πιο κοντά στο όριο ασφάλειας για την ανθρώπινη υγεία. Η επικινδυνότητα του εξασθενούς χρωμίου στο νερό που πίνουμε, είναι ίδια για όλους παντού, είτε στην Καλιφόρνια είτε στη Βοιωτία και την Εύβοια.»

Για περισσότερες πληροφορίες: 6937324780

(ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης του Μιχ। Τρεμόπουλου)

Θέμα: Καθορισμóς ξεχωριστού ορίου για εξασθενές χρώμιο στο νερό ανθρώπινης χρήσης

Στις περιοχές Βοιωτίας και Εύβοιας της Στερεάς Ελλάδας, υπάρχει εκτεταμένη, καταγεγραμμένη ρύπανση εξασθενούς χρωμίου σε επίπεδα έως και 242 ppb. To εξασθενές χρώμιο έχει ενταχθεί στη λίστα "των πολύ επικίνδυνων ουσιών" της οδηγίας REACH. Προσφάτως, η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α., στηριζόμενη σε πολύχρονες, εξαντλητικές έρευνες των δεδομένων της επιστήμης της τοξικολογίας του εξασθενούς χρωμίου, σε εκτεταμένη δημόσια διαβούλευση στις ΗΠΑ και παγκοσμίως, σε πλειάδα επιστημονικών συνεδρίων και διακρατικών συναντήσεων, όρισε ως στόχο ασφαλείας της ανθρώπινης υγείας από εξασθενές χρώμιο τη συγκέντρωση των 0,02 ppb1.

Παρά τα πολλαπλά διαβήματα των πολιτών και των περιβαλλοντικών συλλόγων, η Ελληνική κυβέρνηση αδρανεί. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες των ρυπασμένων περιοχών της Βοιωτίας και Εύβοιας στην Ελλάδα κατέθεσαν προσφυγή στην Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της ελληνικής κυβέρνησης, και η προσφυγή τους έγινε αποδεκτή για εκδίκαση, προκειμένου να εξετασθεί η αδράνεια ρύθμισης προβλήματος ρύπανσης που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη δημόσια υγεία των ευρωπαίων πολιτών.

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Θα προβεί άμεσα στην θέσπιση ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό που θα προσεγγίζει κατά το τεχνικά εφικτό, μέγιστο δυνατό, τον προτεινόμενο στόχο ασφάλειας της ανθρώπινης υγείας των 0,02 ppb;
2. Θα ζητήσει από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ε.Ε και την Ελληνική Κυβέρνηση την εφαρμογή άμεσων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας των Ευρωπαίων πολιτών, απαγορεύοντας την παροχή πόσιμου νερού με περιεκτικότητα εξασθενούς χρωμίου μεγαλύτερης του νέου θεσπισμένου ορίου;
3. Θα ζητήσει από τις ελληνικές αρχές να επιτρέψουν την πρόσβαση και να ενημερώσουν το κοινό σχετικά με τις καταναλώσεις νερού σε όλη την Ελλάδα που παρουσιάζουν τουλάχιστον μια χημική ανάλυση με συγκεντρώσεις σε εξασθενές άνω του νέου θεσπισμένου ορίου;

[1] Office of Environmental Health Hazard Assessment, California Environmental Protection Agency: Public Health Goals for Chemicals in Drinking Water, Hexavalent Chromium, July 2011, http://oehha.ca.gov/water/phg/072911Cr6PHG.html

4 Οκτ 2011

ΣΧΕΔΙΟ «ΗΛΙΟΣ»: ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ «ΔΟΝΤΙΑ»!

Το σχέδιο «ΗΛΙΟΣ», όπως εξαγγέλλεται από την κυβέρνηση έχει ασφαλώς τα θετικά χαρακτηριστικά της επιτάχυνσης της ανάπτυξης των ΑΠΕ και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, ταυτόχρονα όμως δημιουργεί και σημαντικές ανησυχίες αν οι στόχοι αυτοί θα εξυπηρετηθούν με ορθολογικό και αποτελεσματικό τρόπο.
Οι μέχρι σήμερα δημόσιες αναφορές στο «ΗΛΙΟΣ» από τον υπουργό ΠΕΚΑ και τον πρωθυπουργό δείχνουν ότι βρίσκεται ακόμα σε επίπεδο ιδέας και αποκαλύπτουν μια ανησυχητική ελαφρότητα στην προσέγγιση πολύ σημαντικών ζητημάτων που αναπόφευκτα ένα τέτοιας κλίμακας σχέδιο θα δημιουργήσει. Πιο συγκεκριμένα:

1. Ο πιο σημαντικός προβληματισμός μας, έχει αμιγώς οικονομική διάσταση. Συζητείται πρόχειρα, πίσω από τις γραμμές και συνοψίζεται στο ερώτημα: η προς εγκατάσταση ισχύς του προγράμματος «ΗΛΙΟΣ» θα καλύπτει ΚΑΙ εθνικές ανάγκες; Υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα σήμερα διαθέτει στόχο με συγκεκριμένο μείγμα ΑΠΕ ως το 2020 καθορισμένο με υπουργική απόφαση τον Οκτώβριο του 2010. Με βάση αυτό το σχεδιασμό και αν τηρηθούν οι σημερινές εγγυημένες τιμές για τα φ/β, ένα ποσό της τάξης του 1 δις το χρόνο θα πηγαίνει στον παραγωγό/ους της ηλεκτρικής ενέργειας που θα καλύπτει τις εθνικές ανάγκες σε φωτοβολταϊκά όπως αυτές έχουν προσδιοριστεί στο ενεργειακό μείγμα του ΥΠΕΚΑ, και μάλιστα για τα επόμενα 25 χρόνια. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτός ο πλούτος να παραμείνει εντός Ελλάδας κατά το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με προτεραιότητα τα φ/β στις στέγες που σύμφωνα με το ΣΕΦ, μπορούν να υπερκαλύψουν τις εθνικές ανάγκες σε ηλιακή ενέργεια δεδομένου ότι το δυναμικό στις στέγες μας είναι 10.000 MW τη στιγμή που ο σχεδιασμός για το 2020 απαιτεί συνολικά 2.200 MW. Ταυτόχρονα, η έμφαση στη μικρή κλίμακα για την κάλυψη των εθνικών αναγκών μπορεί να στηρίξει τις ελληνικές βιομηχανίες παραγωγής εξοπλισμού φ/β, ενώ το κόστος παραγωγής (η εγγυημένη τιμή δηλαδή) να τροφοδοτήσει την ελληνική οικονομία. Επομένως, ζητάμε ρητή δέσμευση πως το Πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» θα αφορά εγκατεστημένη ισχύ πλέον του παραπάνω στόχου και ενδεικτικό στόχο-μείγμα για το 2050.
2. Σε 15.000 MW αντιστοιχούν παρά πολλά εργατοέτη (30 έτη / MW). Πρέπει ένα μεγάλο μέρος αυτών να καλυφθεί από εργατικό δυναμικό στην Ελλάδα.
3. Βασικό κριτήριο για την επιλογή ξένων, Ελλήνων ή μικτών (consortium) επενδυτών στο «ΗΛΙΟΣ» θα πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Στόχος θα πρέπει να είναι παράλληλα με την εγκατάσταση μονάδων παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ να αναπτυχθεί και μια εγχώρια βιομηχανία παραγωγής συστημάτων ΑΠΕ που αργότερα θα αποκτήσει και εξαγωγικό χαρακτήρα. Τη στρατηγική αυτή ακολούθησε επιτυχημένα η Ισπανία στον τομέα των αιολικών.
4. Ένα πολύ σημαντικό θέμα που αντιμετωπίστηκε επίσης πολύ πρόχειρα είναι το ζήτημα της σύνδεσης και απορρόφησης της παραγόμενης ενέργειας από το ηλεκτρικό σύστημα, τόσο το εγχώριο, όσο και από τις διεθνείς διασυνδέσεις. Δεδομένου μάλιστα ότι πολλές από τις θέσεις που προτείνονται για έργα του “ΗΛΙΟΣ” είναι σε μη διασυνδεδεμένα νησιά, είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί να γίνει διασύνδεση. Εκεί τίθενται ζητήματα προσβασιμότητας, σεβασμού του περιβάλλοντος, διαστασιολόγησης, ακόμα και διαδρομής των καλωδίων. Ο ηλεκτρικός χώρος σήμερα είναι πολύ μικρότερος από τα σχέδια που καταστρώνονται και αν δε γίνει ένας σοβαρός και διαφανής προγραμματισμός θα καταλήξουμε το ένα έργο ΑΠΕ να υπονομεύει το άλλο.
5. Χρειάζεται δέσμευση πως η εξαγωγή ενέργειας θα αφορά πρώτα τις γειτονικές μας χώρες με αντιστροφή δηλαδή των εισαγωγών από Τουρκία-Βουλγαρία-ΠΓΔΜ και με διερεύνηση για τη χρηματοδότηση του premium της τιμής της παραγωγής από ΑΠΕ για τις χώρες εκτός ΕΕ.
6. Τα έργα ΑΠΕ πολύ μεγάλης κλίμακας απαιτούν επίσης πολύ προσεκτικό περιβαλλοντικό σχεδιασμό για να διατηρούν τη συμβατότητα τους με τις αρχές της αειφορίας. Ήδη κάποιες από τις περιοχές που προτείνονται για εγκατάσταση μεγάλων φ/β μονάδων, όπως η έκταση της Φωνής της Αμερικής στο Δέλτα του Νέστου, είναι αυξημένης οικολογικής ευαισθησίας και υπάγονται σε αυστηρό καθεστώς περιβαλλοντικής προστασίας (συνθήκη Ramsar). Ζητάμε να υπάρξει το συντομότερο έναρξη συζήτησης και διαβούλευσης σε κάθε Περιφέρεια για περιοχές που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ΦΒ/ΗΘ μεγάλης κλίμακας, με τις ελάχιστες δυνατές επιπτώσεις στο περιβάλλον, τη γεωργία και το τοπίο.
7. Εκτός από φιλόδοξα σχέδια επενδύσεων σε ΑΠΕ χρειαζόμαστε και φιλόδοξα σχέδια επενδύσεων στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη διαχείριση της ζήτησης και αντίστοιχα κίνητρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ενεργειακή αναβάθμιση όλων των δημόσιων κτιρίων και 200 χιλιάδων ιδιωτικών, μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ σε συσκευές εξοικονόμησης, επίσπευση-επέκταση του προγράμματος εγκατάστασης έξυπνων μετρητών, έξυπνα δίκτυα σε συνδυασμό με ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Βέβαια όλα αυτά σε ένα κράτος που λειτουργεί σωστά, θα έπρεπε να συζητηθούν νηφάλια μεταξύ της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ και όλων των φορέων και πολιτικών κομμάτων που έχουν να συνεισφέρουν στο διάλογο, ειδικά επειδή πρόκειται για σχέδια κολοσσιαίων διαστάσεων που θα δεσμεύσουν τη χώρα για παρά πολλά χρόνια. Αντί αυτού ο κ. Παπακωνσταντίνου επέλεξε να συζητήσει αυτά τα πλάνα μόνο με τους Γερμανούς πριν ακόμα διαμορφώσει τα βασικά έστω χαρακτηριστικά τους και αυτό είναι ενδεικτικό του γενικότερου τρόπου άσκησης πολιτικής από τη σημερινή κυβέρνηση.

Η Θεματική Ομάδα Ενέργειας των Οικολόγων Πράσινων

Περισσότερες πληροφορίες: Κωνσταντίνος Κατώπης 6972033070
Νίκος Μάντζαρης 6937324780

21 Σεπ 2011

ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...

Σχέδιο διαλόγου των Οικολόγων Πράσινων για αλλαγές στους πολιτικούς θεσμούς

Χωρίς αντίκρισμα, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα δημοψηφίσματα
«Η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος δεν πρέπει να συμπαρασύρει τη χώρα»

Με κεντρικό μήνυμα «Να ξαναβρούμε το νόημα της δημοκρατίας» και με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δημόσια συζήτηση, παρουσίασαν σήμερα οι Οικολόγοι Πράσινοι το σχέδιο διαλόγου με τις προτάσεις τους για τις αλλαγές που ζητούν στους πολιτικούς θεσμούς.
• Βασικοί άξονες των προτάσεων είναι δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών, ισχυροποίηση των περιφερειών και της τοπικής δημοκρατίας, δημοκρατικό εκλογικό σύστημα με απλή αναλογική, δικλείδες για σταθερή ημερομηνία εκλογών ανά τετραετία, κενές έδρες για τα λευκά ψηφοδέλτια, ανώτατο όριο δύο συνεχόμενων θητειών, ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού.
• Παράλληλα προτείνονται μέτρα σεβασμού στο δημόσιο χρήμα με Βουλή 200 εδρών, περικοπές 50% στις βουλευτικές αποδοχές και τη χρηματοδότηση των κομμάτων, κατάργηση των φορολογικών και συνταξιοδοτικών προνομίων των βουλευτών.
• Επιπλέον προτάσεις αφορούν ισχυρή Περιβαλλοντική Διακυβέρνηση και όρια στην αυθαιρεσία της εξουσίας με ενίσχυση του Κράτους Δικαίου.
Το άνοιγμα του δημόσιου διαλόγου σηματοδοτήθηκε με την παρουσία ομιλητών από χώρους ακαδημαϊκής έρευνας (Γ.Κατρούγκαλος, Ηλ.Κατσούλης), μαχόμενης δημοσιογραφίας (Τ.Παππάς) και Κοινωνίας Πολιτών (Γ.Οικονόμου). Φιλοδοξία των Οικολόγων Πράσινων είναι να συζητήσουν τις προτάσεις αυτές με όσο το δυνατόν ευρύτερο φάσμα φορέων, με τελικό σταθμό το συνέδριό τους, στις 21-23 Οκτωβρίου.
«Η δημοκρατία είναι για μας εξίσου σημαντική με την οικονομία, καθώς το πολιτικό σύστημα δεν πρέπει να συμπαρασύρει τη χώρα στη χρεοκοπία του», τόνισε ο εκπρόσωπος Τύπου Γιάννης Τσιρώνης. «Το αίτημα για Πραγματική Δημοκρατία τέθηκε ήδη από τους πολίτες στις πλατείες και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της μάχης για μια άλλη, βιώσιμη πορεία της χώρας μας. Καταθέτουμε σήμερα θεσμικές προτάσεις για να αλλάξει ο τρόπος που γίνεται πολιτική. Πολλά από αυτά που προτείνουμε μπορούν να υλοποιηθούν και με το ισχύον Σύνταγμα, και απαιτούν απλώς πολιτική βούληση που σήμερα δεν υπάρχει. Θα καταθέσουμε προτάσεις και για τα υπόλοιπα ζητήματα της συνταγματικής αναθεώρησης του 2013, όταν ανοίξει ο σχετικός διάλογος».
«Επικεντρώνουμε στις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές για διεύρυνση της δημοκρατίας, ενίσχυση της διαφάνειας, ενδυνάμωση της συμμετοχής και του ρόλου των πολιτών», είπε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων. «Οι αλλαγές που προτείνουμε εκφράζουν τη δυσπιστία της κοινωνίας προς την τάξη των πολιτικών, αλλά και την ανάγκη να μεταφραστεί η οργή σε περισσότερη δημοκρατία και όχι σε άνοδο του λαϊκισμού. Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για δημοψηφίσματα είναι χωρίς αντίκρισμα, καθώς τα διατηρεί ως προνόμιο της εξουσίας. Το νομοσχέδιο που ήρθε στη Βουλή δεν είναι καν απαραίτητο, καθώς με το σημερινό Σύνταγμα κάθε απόφαση για δημοψήφισμα εκφράζεται έτσι κι αλλιώς ως ιδιαίτερος νόμος της Βουλής».
«Το βασικό θεσμικό πρόβλημα της συγκυρίας δεν έγκειται κυρίως στην αναντιστοιχία του συνταγματικού κειμένου με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, αλλά στη βαθύτατη κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος να ανταποκριθεί σε βασικές συνταγματικές επιταγές, όπως αυτές της λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας», σημείωσε ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος. «Υπάρχει, παρόλα αυτά ανάγκη αναθεώρησης του συνταγματικού κειμένου και για αυτό το λόγο η πρωτοβουλία των Οικολόγων Πράσινων είναι επίκαιρη. Συμφωνώ με τις περισσότερες επιμέρους προτάσεις, όπως και την ορθή αξιολόγηση τους σε άξονες (δημοκρατία, δικαιώματα, προστασία του περιβάλλοντος/βιωσιμότητα). Χρειάζεται όμως και εκτενής ανάδειξη της ανάγκης προστασίας του κοινωνικού κράτους».
«Θεωρώ ενδιαφέρουσες τις προτάσεις για μικρότερες εκλογικές περιφέρειες, ψήφο στα 16, ανώτερο όριο συνεχιζόμενων θητειών, κενές έδρες και ασυμβίβαστο της θέσης βουλευτή και υπουργού. Πάνω σε αυτές τις προτάσεις μπορεί να σχηματιστούν ευρύτερες συμμαχίες. Για να αποφευχθούν ορισμένοι κίνδυνοι που συνοδεύουν αμεσοδημοκρατικές λύσεις, ο έλεγχος της εξουσίας πρέπει να περνάει μέσα από την ‘κοινωνία πολιτών’, συστατικό μέρος της οποίας αποτελεί ένα οικολογικό πράσινο κόμμα», τόνισε ο καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας Ηλίας Κατσούλης. Ο ίδιος κατέθεσε πρόταση για συνταγματικό έλεγχο των νόμων πριν τη δημοσίευσή τους, ενώ σημείωσε ορισμένες επιφυλάξεις για απλή αναλογική χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες και για αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς σε μια κοινωνία χωρίς αμεσοδημοκρατική εμπειρία και σε με κατά καιρούς έντονο αντιθεσμικό προσανατολισμό.
«Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και ως εκ τούτου επιβάλλεται γενική αλλαγή πλεύσεως της κοινωνίας, για να οδηγήσει σε ριζικές πολιτικές αλλαγές», τόνισε ο Γιώργος Οικονόμου, Δρ Φιλοσοφίας και από τους προσκεκλημένους ομιλητές των συνελεύσεων στο Σύνταγμα. «Αυτές, όπως τονίζεται και στο σχέδιο, δε θα αφορούν στην αλλαγή προσώπων ή κομμάτων στην κυβέρνηση, αλλά σε θεσμικές αλλαγές που θα αφαιρούν εξουσία από τα παραδοσιακά καθιερωμένα κέντρα εξουσίας και θα την αποδίδουν στην κοινωνία. Οι προσπάθειες ομάδων και κινήσεων, πρέπει να συντελέσουν στην πληροφόρηση, την ενημέρωση και την ανοικτή συζήτηση με σκοπό τον ενσυνείδητο αγώνα της κοινωνίας».
«Η δημοκρατία δεν είναι μόνο ψηφοφορίες, είναι και διαβούλευση και σύγκρουση και κυρίως αναμέτρηση επιχειρημάτων», υπογράμμισε ο δημοσιογράφος Τάσος Παππάς. «Συμφωνώ με τα τοπικά δημοψηφίσματα, όμως σύνθετα ζητήματα δε μπορούν να απαντηθούν με ένα «ναι» ή ένα «όχι». Θεωρητικά η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο σύστημα, αλλά είναι λάθος να πιστεύουμε ότι δια της απλής αναλογικής θα υποχρεωθούν τα κόμματα να συνεργαστούν. Συμφωνώ ανεπιφύλακτα με τη μείωση του αριθμού των βουλευτών και τη μείωση των αποδοχών τους, αν όμως δε θέλουμε ούτε να ασχολούνται με την πολιτική μόνο οι πλούσιοι ούτε να ευνοηθούν φαινόμενα διαπλοκής, πρέπει οι βουλευτές να αμείβονται αξιοπρεπώς. Για τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, θα ήμουν υπέρ της κατάργησής της αν μπορούσε κάποιος να μου εγγυηθεί ότι τα κόμματα εξουσίας θα έπαυαν να είναι φαύλα».

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων
Για περισσότερες πληροφορίες: 210 3306301 / 6979 952070
Το βίντεο της εκδήλωσης θα αναρτηθεί στο www.ecogreens.gr

(ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Σχεδίου Διαλόγου των Οικολόγων Πράσινων)

Οι Οικολόγοι Πράσινοι
ανοίγουμε το διάλογο για αλλαγές στους πολιτικούς θεσμούς

ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΜΕ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΟΡΕΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Σ Χ Ε Δ Ι Ο Δ Ι Α Β Ο Υ Λ Ε Υ Σ Η Σ

Είναι κοινός τόπος ότι η κρίση αποτελεί χρεοκοπία όλου του πολιτικού συστήματος. Η χρεοκοπία δε αφορά μόνο τους εκπροσώπους του και τα κόμματά τους, αλλά και τον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί. Το αίτημα για πραγματική δημοκρατία, πιο άμεση και πλήρως υπόλογη στους πολίτες, έχει ήδη τεθεί το τελευταίο διάστημα από το αυθόρμητο κίνημα των πολιτών στις πλατείες, και όλα δείχνουν ότι θα μείνει για καιρό στο προσκήνιο.
Μέχρι τώρα το πολιτικό σύστημα έχει χειριστεί την κρίση με γνώμονα τη δική του επιβίωση και όχι τις ανάγκες της κοινωνίας. Ανάπηρη ήταν όμως και η δημοκρατία που είχαμε πριν: Το συγκεντρωτικό κράτος , η παντοδυναμία του πρωθυπουργού, η κομματική νομή της εξουσίας και το έλλειμμα αξιοπιστίας των κομμάτων, οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που διασφάλιζαν την ψήφιση οποιουδήποτε νομοσχεδίου, η αίσθηση των πολιτών ότι ελάχιστα επηρεάζουν τις εξελίξεις, συγκροτούσαν ένα ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα που είχε ήδη δείξει τα όριά του. Κόμματα και πολιτικοί έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να χάσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, η διαφθορά έχει γενικευθεί, η συζήτηση εστιάζεται στα πρόσωπα αντί για τις πολιτικές, ενώ η ζημιά από τις μονοκομματικές κυβερνήσεις και τη νομή της εξουσίας είναι πια αδιαμφισβήτητη.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι δίνουμε στη διακυβέρνηση μια έννοια ριζικά διαφορετική: για μας διακυβέρνηση σημαίνει τη διαμόρφωση ευρύτερα αποδεκτών στόχων και το συντονισμό για την προώθησή τους. Μια τέτοια αντίληψη απαιτεί ριζικές αλλαγές και καινοτομίες όχι μόνο στις προτεραιότητες και στις πολιτικές, αλλά πρωτίστως στους ίδιους τους πολιτικούς θεσμούς.
Η δικαιολογημένη οργή για τους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος, θέλουμε να γίνει δύναμη κοινωνικής χειραφέτησης, αυτοοργάνωσης και διεύρυνσης της συμμετοχής των πολιτών. Αν δε μεταφραστεί όμως η οργή αυτή σε περισσότερη δημοκρατία, εύκολα μπορεί να εκφυλιστεί σε άνοδο του λαϊκισμού, απαίτηση κρατικής προστασίας για όλους, αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, ακόμη και ανάδειξη «ισχυρών ηγετών» με ελάχιστο σεβασμό στους δημοκρατικούς κανόνες.

1. Υπερασπίζουμε τη συνταγματική νομιμότητα, προωθούμε επείγουσες συνταγματικές αλλαγές, όπου χρειάζονται
Το πολιτικό σύστημα δε σεβάστηκε ποτέ ούτε τους δικούς του θεσμούς. Τα βραχυπρόθεσμα παιχνίδια εξουσίας κυριαρχούσαν πάντα απέναντι στις μακροχρόνιες προοπτικές και στο δημόσιο συμφέρον. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, όπως με το Άρθρο 24 για το περιβάλλον, το ίδιο το πολιτικό σύστημα προσπάθησε επανειλημμένα να ανατρέψει συνταγματικές διατάξεις, προσκρούοντας τελικά στην αντίδραση της κοινωνίας.
Σήμερα επείγουν μια σειρά απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, με αρκετές από αυτές να απαιτούν αντίστοιχες τροποποιήσεις και στο Σύνταγμα. Για τις αλλαγές αυτές στους πολιτικούς θεσμούς, πρέπει να ανοίξει στην κοινωνία ο ευρύτερος δυνατός διάλογος. Χρειάζεται επίσης να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες, ώστε η επόμενη Βουλή να είναι Αναθεωρητική. Ζητάμε από τα κόμματα να δεσμευτούν, πριν ανοίξουν οι επόμενες κάλπες, για τις συνταγματικές τομές που θα προτείνουν. Οι όποιες συνταγματικές αλλαγές θα πρέπει να επικυρωθούν με δημοψήφισμα.

2. Δημοψηφίσματα: η κοινωνία, πραγματικός φορέας εξουσίας
Η εκλογική ετυμηγορία δεν είναι λευκή επιταγή γι’ αυτούς που θα σχηματίσουν κυβέρνηση. Οι πολίτες δικαιούνται να έχουν λόγο σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας για τις πολιτικές που υιοθετούνται.
Από τα δημοψηφίσματα είναι λογικό να εξαιρείται μόνο ό,τι προσκρούει στο Σύνταγμα. Τέτοιες περιπτώσεις είναι κυρίως τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου η πλειοψηφία δε δικαιούται να περιορίζει τα δικαιώματα των μειοψηφιών.
Τα δημοψηφίσματα καταδικάζονται σε ασφυξία από το σημερινό σύνταγμα, που απαιτεί ειδικό νόμο με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη χώρα μας έχει να γίνει δημοψήφισμα από το … 1974.
Θεωρούμε απαραίτητη την αναθεώρηση της συνταγματικής διάταξης, ώστε να μπορεί να προκηρυχθεί δημοψήφισμα και με πρωτοβουλία πολιτών, όταν το ζητά με την υπογραφή του συγκεκριμένο ποσοστό του εκλογικού σώματος [ενδεικτικά στο ύψος του 2,5-3%] με δικλείδες ισόρροπης γεωγραφικής κατανομής και η πρόταση δεν αφορά θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σημαντικό θεωρούμε και το δημοψήφισμα ανάκλησης αιρετών οργάνων και προκήρυξης νέων εκλογών, με προϋποθέσεις τη συγκέντρωση υπογραφών του 20% του εκλογικού σώματος και συμμετοχή τουλάχιστον 50% των πολιτών στο σχετικό δημοψήφισμα.

Ως άμεση μεταβατική πρόταση, μέχρι την επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, ζητάμε από τα κόμματα να δεσμευτούν άμεσα:
• Ότι η πιλοτική εφαρμογή του θεσμού μπορεί να ξεκινήσει από το (α)κυρωτικό δημοψήφισμα, που θέτει στην κρίση των πολιτών νόμους ήδη ψηφισμένους από τη Βουλή πριν ακόμη κυρωθούν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
• Ότι θα υπερψηφίζουν στη Βουλή κάθε πρόταση (α)κυρωτικού δημοψηφίσματος εφόσον συνοδεύεται από τις υπογραφές του 2,5-3% των πολιτών και δεν προσκρούει σε διατάξεις του Συντάγματος. Σε περίπτωση αμφισβητήσεων, η συνταγματικότητα θα κρίνεται από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
• Ότι δυνατότητα για νομοθετικές πρωτοβουλίες θα έχουν και οι ίδιοι οι πολίτες με συλλογή υπογραφών: κάθε πρόταση νόμου που θα συνοδεύεται από υπογραφές του 1% των πολιτών, να υποχρεώνει τη Βουλή σε διαβούλευση και συζήτηση.

3. Αποκέντρωση, με ισχυρές περιφέρειες και με δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο.
• H Ελλάδα παραμένει ένα από τα πιο συγκεντρωτικά κράτη στην Ευρώπη παρόλη τη διοικητική μεταρρύθμιση. Η αυτοδιοίκηση των περιφερειών παραμένει ημιτελής, με διεκπεραιωτικές κυρίως αρμοδιότητες, στη σκιά των αποκεντρωμένων κρατικών διοικήσεων. Διεκδικούμε ισχυρές αυτοδιοικούμενες περιφέρειες με: Ουσιαστικές αρμοδιότητες επιτελικού σχεδιασμού σε βασικούς τομείς όπως τη χωροταξία, τις μεταφορές, την περιβαλλοντική διαχείριση και την παιδεία.
• Εκλογή των περιφερειακών συμβουλίων με απλή αναλογική, ψηφοδέλτια χωρίς υποχρεωτικό επικεφαλής, μετεκλογικές συνεργασίες σε προγραμματική βάση, έμμεση εκλογή του επικεφαλής της περιφέρειας από το περιφερειακό συμβούλιο.
• Οικονομική αυτοδυναμία, με μέρος των δημόσιων εσόδων να παραμένει στην περιφέρεια όπου εισπράχθηκε και ένα ακόμη μέρος να αναδιανέμεται μεταξύ του συνόλου των περιφερειών.
• Θεσμούς δημοψηφισμάτων και νομοθετικών πρωτοβουλιών πολιτών, για τις τοπικές αρμοδιότητες, αντίστοιχοι με αυτούς που προτείνουμε για την κεντρική εξουσία.
• Θεσμούς ανοικτής διαβούλευσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα και τη διαχείριση των φυσικών πόρων, όπως «κοινοβούλια νερού σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης» ή «φόρουμ ακτών».
• Ανάλογες ρυθμίσεις και για την αυτοδιοίκηση σε επίπεδο δήμου ή δημοτικής/τοπικής κοινότητας, ώστε να ξεφύγουμε από τη λογική του «τοπικού άρχοντα» και της αδιαφάνειας που δημιουργεί η παντοδυναμία του.
• Μεγαλύτερη αποκέντρωση στο εσωτερικό των δήμων, καθώς με τις συνενώσεις μεγάλωσε η απόσταση μεταξύ τοπικού άρχοντα και πολίτη. Στόχος η δημιουργία ισχυρών θεσμών συμμετοχικής και άμεσης δημοκρατίας (συμμετοχικός προϋπολογισμός, θεματικά και τοπικά συμβούλια, συμβούλια για χρήση συλλογικών αγαθών) σε επίπεδο δημοτικής ή τοπικής κοινότητας.

4. Δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, διαφάνεια και σεβασμός στο δημόσιο χρήμα.
Η μέχρι τώρα διασφάλιση ότι το πρώτο κόμμα έχει σχεδόν σίγουρη την αυτοδυναμία, έχει οδηγήσει σε ένα πολιτικό σύστημα με επίπλαστη αυτάρκεια, όπου η εξουσία είναι συγκεντρωμένη στον αρχηγό και το στενό του κύκλο. Η απλή αναλογική θα αυξήσει την πίεση στις ηγεσίες, θα ενισχύσει τη δημοκρατική τους λειτουργία και θα περιορίσει τα εσωτερικά πελατειακά συστήματα στα κόμματα εξουσίας. Επιπλέον η απλή αναλογική είναι το μόνο σύστημα που κατοχυρώνει την ισότητα της ψήφου των πολιτών και αναχαιτίζει την έφοδο των κομματικών στρατών για τον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού.
Την καθιέρωσή της χρειάζεται όμως να συνοδεύουν συνολικότερες αλλαγές, ώστε να ξεφύγουμε από τη σημερινή κατάσταση όπου τα πάντα περιστρέφονται, τυπικά τουλάχιστον, γύρω από τις αποφάσεις του πρωθυπουργού. Κρίσιμο στοιχείο δεν είναι μόνο οι προβλέψεις του εκλογικού νόμου, αλλά και η ανάπτυξη κουλτούρας συνεργασιών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Σημαντική είναι εδώ η ανάδυση πολιτικών δυνάμεων διατεθειμένων για συνεργασίες σε επιμέρους νομοθετικές προτάσεις ακόμη και όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
• Αλλαγή εκλογικού νόμου με καθιέρωση απλής αναλογικής.
• Μικρότερες εκλογικές περιφέρειες, διερεύνηση δυνατοτήτων να αντικατασταθεί ο σταυρός προτίμησης με άλλες δημοκρατικές ρυθμίσεις χωρίς να ενισχυθεί η εξουσία των κομματικών μηχανισμών, εσωκομματικές προκριματικές εκλογές ανά περιφέρεια, όπου προβλέπεται λίστα. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει και σε δραστικό περιορισμό του «κόστους εκλογής».
• Διάλογος, με συμμετοχή και των ίδιων των νέων, για τη σκοπιμότητα να δοθεί δικαίωμα ψήφου από τα 16 χρόνια.
• Ανώτατο όριο δύο συνεχόμενων θητειών, σε όλα τα αιρετά και κυβερνητικά αξιώματα.
• Σταθερή ημερομηνία εκλογών ανά 4ετία. Ενδεχόμενη εμβόλιμη/πρόωρη εκλογή θα αφορά μόνο το εναπομένον υπόλοιπο της αρχικής 4ετίας, ώστε να αποθαρρύνεται η προκήρυξη πρόωρων εκλογών με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, να αποσυνδέεται η δεδηλωμένη από τη διαμόρφωση συγκυριακών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και να διευκολύνεται η ανεξάρτητη λειτουργία της Βουλής. Σε κάθε περίπτωση, η προκήρυξη πρόωρων εκλογών δε θα πρέπει να αποφασίζεται μόνο από τον πρωθυπουργό.
• Πρόβλεψη να μένουν κενές οι έδρες που αντιστοιχούν στα λευκά ψηφοδέλτια.
• Ασυμβίβαστο για ταυτόχρονη κατοχή θέσεων βουλευτή και υπουργού.
• Στα ΜΜΕ, ως βασικό θεσμό δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος, κριτήριο για την (προσωρινή πάντα και υπό προϋποθέσεις) παροχή, ανανέωση ή ανάκληση άδειας χρήσης του δημόσιου αγαθού των ραδιοσυχνοτήτων οφείλει να είναι ο τρόπος που τα μέσα αυτά υπηρετούν τις προδιαγραφές ενημέρωσης, επιμόρφωσης και ψυχαγωγίας των πολιτών.

Παράλληλα απαιτείται δραστική περικοπή του «κόστους του πολιτικού συστήματος»
• Μείωση σε 200 των εδρών της Βουλής, με παράλληλο σχεδιασμό για να συνεχίσουν να εκπροσωπούνται οι πολιτικές δυνάμεις σε όλες τις κοινοβουλευτικές επιτροπές.
• Μείωση τουλάχιστον κατά 50%, σε σχέση με το 2010, της συνολικής κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων. Χρηματοδοτούνται όλα τα κόμματα που ξεπερνούν το 1%, αναλογικά με τις ψήφους που έχουν συγκεντρώσει στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Αποκλεισμός της δυνατότητας να δανείζονται ποσά που ξεπερνούν συνολικά το ποσό μιας ετήσιας κρατικής επιχορήγησης. Δημοσιοποιείται στον ισολογισμό των κομμάτων, ως επιπλέον κρατική επιχορήγηση, το κόστος των εργαζομένων τους που μισθοδοτούνται από το Δημόσιο. Αναλογικά ισότιμη μεταχείριση των νέων πολιτικών κομμάτων κατά την προεκλογική περίοδο.
• Μείωση κατά 50% των αποδοχών των βουλευτών σε σχέση με το 2010. Κατάργηση των πρόσθετων αποδοχών για συμμετοχή σε επιτροπές και άλλα καθήκοντα που ανήκουν στο έργο τους, της «αυτοτελούς φορολόγησης» των αποδοχών τους και της διάθεσης βουλευτικού αυτοκινήτου, εξορθολογισμός των υπόλοιπων παροχών.
• Συνταξιοδότηση των βουλευτών από τα ασφαλιστικά ταμεία καθενός/καθεμιάς τους, όπου θα κατατίθενται από τη Βουλή και οι ασφαλιστικές τους εισφορές για το διάστημα της θητείας τους. Κατάργηση της χωριστής βουλευτικής σύνταξης.
• Κατάργηση κάθε φορολογικού προνομίου των βουλευτών (σήμερα το 50% είναι αφορολόγητα ως «έξοδα παράστασης», ενώ το υπόλοιπο δεν αθροίζεται με τα υπόλοιπα εισοδήματά τους). Απαιτούμε το σύνολο των εισοδημάτων τους να φορολογείται όπως των υπόλοιπων πολιτών.
• Συνταγματική κατοχύρωση της υποχρέωσης των κομμάτων για δημοκρατική λειτουργία. Διαφάνεια στα οικονομικά τους, υποχρέωση τήρησης πλήρων λογιστικών βιβλίων, έλεγχος από ορκωτούς λογιστές, δημοσιοποίηση ισολογισμών, ονομαστική αναφορά χρηματοδοτών άνω των 2.000 ευρώ
• Διαφάνεια στις δαπάνες και την περιουσιακή κατάσταση των πολιτικών, με υποχρεωτική ανάρτηση όλων των δηλώσεων «πόθεν έσχες» στο διαδίκτυο. Υποχρεωτική αιτιολόγηση των οικονομικών πόρων για την απόκτηση κάθε νέου περιουσιακού στοιχείου.

5. Ισχυρή περιβαλλοντική διακυβέρνηση
Το συμβολικό βάρος από τη δημιουργία ανεξάρτητου Υπουργείου Περιβάλλοντος έχει ήδη εξατμιστεί προ πολλού. Ακόμη και με καλές προθέσεις, οι πολιτικές του περιορίζονται στα ασφυκτικά όρια που αφήνει μια κυβερνητική πολιτική με συχνά αντίθετες προτεραιότητες. Βασικό μας ζητούμενο είναι η διάσταση της βιωσιμότητας να αποκτήσει κεντρικό ρόλο στις πολιτικές όλων των υπουργείων.
Κρίσιμο ρόλο, πέρα από την πολιτική βούληση, παίζουν επίσης:
• Η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στις πολιτικές όλων των υπουργείων. τόσο ως προς την κατεύθυνση της πρόληψης και της προστασίας όσο και ως προς την κατεύθυνση της οικονομίας που δημιουργεί η ορθή και βιώσιμη διαχείριση του περιβάλλοντος (θέσεις εργασίας, εξοικονόμηση με την πρόληψη από δαπάνες αποκατάστασης περιβαλλοντικής ζημίας).
• Η δημιουργία αποτελεσματικών μηχανισμών εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής και η διάθεση επαρκών πόρων. Ο προϋπολογισμός του 2011 προβλέπει για το περιβάλλον μόλις το 0,01% των δημόσιων δαπανών, μειωμένο κατά 28% σε σχέση με το 2010 και 33,5% σε σχέση με το 2009. .
• Η πλαισίωσή του από δραστήριες Ανεξάρτητες Αρχές, όπως μια Εθνική Επιτροπή για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και μια Εθνική Επιτροπή για την Προστασία του Κλίματος, με αποστολή τη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και την κατάθεση εισηγήσεων.

6. Όρια στην αυθαιρεσία των κυβερνήσεων
Για μας Κράτος Δικαίου δεν είναι ο εξωραϊσμός της εξουσίας αλλά η οριοθέτησή της. Η δικαιοδοσία των κυβερνήσεων οφείλει να σταματά εκεί που αρχίζουν οι εγγυήσεις για τα δικαιώματα των πολιτών.
• Οι Ανεξάρτητες Αρχές χρειάζεται να γίνουν σεβαστές και να ενισχυθούν, ιδιαίτερα εκεί όπου έχουν αμφισβητηθεί από την κεντρική εξουσία, όπως στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και στο ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος. Νέες Ανεξάρτητες Αρχές είναι απαραίτητες σε τομείς όπως η κατεδάφιση των αυθαιρέτων.
• Η υπηρεσιακή ανεξαρτησία της Δημόσιας Διοίκησης χρειάζεται να θωρακιστεί. Αποστολή της είναι να υπηρετεί, όχι τις εντολές των υπουργών, αλλά τις δημόσιες πολιτικές που χαράσσονται νόμιμα και δημοκρατικά διασφαλίζοντας σε αυτές συνέχεια και συνέπεια.
• Κατάργηση των «μυστικών κονδυλίων», απόλυτη διαφάνεια στους «ειδικούς λογαριασμούς». Διαφάνεια και διαχειριστικοί έλεγχοι και στα ΝΠΙΔ που παρέχουν δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και στους φορείς της Αυτοδιοίκησης και στα νομικά τους πρόσωπα
• Υπουργική και βουλευτική ασυλία αυστηρά οριοθετημένη στα θέματα καθαρά πολιτικού χαρακτήρα. Μέχρι να αναθεωρηθεί η σχετική συνταγματική διάταξη, δέσμευση όλων των πολιτικών δυνάμεων να μην εμποδίζουν με την ψήφο των βουλευτών τους τη δικαστική διερεύνηση καμιάς ποινικής εκκρεμότητας πολιτικών προσώπων.
• Αλλαγή της νομοθεσίας περί ευθύνης υπουργών, ώστε να σταματήσει η ασυλία που παρέχει στην πράξη το σημερινό καθεστώς. Άμεση πολιτική δέσμευση των κομμάτων ότι με την ψήφο τους θα διευκολύνουν τη δικαστική διερεύνηση τέτοιων υποθέσεων και θα προωθήσουν αναθεώρηση της συνταγματικής διάταξης που δυσχεραίνει τη δίωξη πολιτικών προσώπων. Κατάργηση κάθε ειδικής παραγραφής.
• Η διαφάνεια στη λειτουργία της διοίκησης αποτελεί βασικό δικαίωμα των πολιτών. Όλες οι αποφάσεις και τα πρακτικά δημόσιων αρχών και οργανισμών, θα πρέπει να δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο και να είναι προσβάσιμα σε όλους. Νομοθετική κατοχύρωση της Ελεύθερης Πρόσβασης στην Πληροφορία για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που θα εξειδικεύει τη Συνθήκη του Άαρχους
• Η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τον εκάστοτε υπουργό, υπονομεύει σοβαρά την ανεξαρτησία της. Επιδιώκουμε πλήρες αυτοδιοίκητο για τη δικαιοσύνη, χωρίς όμως να φθάνουμε σε Κράτος Δικαστών. Επιδιώκουμε πρόσθετες εγγυήσεις για τους δικαστικούς, με οριοθέτηση των εξουσιών του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αντικειμενικά κριτήρια για τις προαγωγές, διασφαλίσεις στα θέματα των μεταθέσεων.
• Η θρησκευτική ουδετερότητα της πολιτείας απαιτεί πλήρη χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, ώστε να διασφαλίζεται η ισότητα των πολιτών ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
• Η κατάργηση του κομματικού κράτους και του πελατειακού πλαισίου, απαιτεί σοβαρούς θεσμικούς φραγμούς στους διορισμούς σε μετακλητές κρατικές θέσεις ευθύνης. Το κύριο είναι βέβαια να μην καλύπτονται οι θέσεις αυτές με κριτήρια κομματικής αφοσίωσης. Μια πρόταση που αξίζει να εξεταστεί είναι οι ΔΕΚΟ και τα ΝΠΔΔ να ελέγχονται από Ανεξάρτητη Αρχή, που επιλαμβάνεται να αξιολογήσει τους ικανότερους για την πολιτική στελέχωση τους, όσο και την υλοποίηση μακροπρόθεσμων στόχων και χρονοδιαγραμμάτων, που υποχρεωτικά στηρίζονται από αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
• Οι πελατειακοί διορισμοί τυπικά απαγορεύονται, στην πράξη όμως παρακάμπτονται με τη διαρκή δημιουργία συμβασιούχων που εγκλωβίζονται σε διαρκή ομηρία. Θα άξιζε να αναζητηθούν δικλείδες ώστε να προσλαμβάνονται συμβασιούχοι μόνο σε αποδεδειγμένα προσωρινές και έκτακτες ανάγκες, και οι ανάγκες αυτές να μη μπορούν να ξεπερνούν συγκεκριμένο μικρό ποσοστό (ενδεικτικά, μέχρι 10%) των αντίστοιχων προσλήψεων με την κανονική διαδικασία του ΑΣΕΠ.
Το σίγουρο είναι ότι η χώρα δεν αντέχει άλλη λευκή επιταγή σε κανέναν. Χρειαζόμαστε όχι απλώς αλλαγή κυβέρνησης και πολιτικής, αλλά ριζική αλλαγή πορείας και τρόπου διακυβέρνησης.
Οι προτάσεις αυτές αποτελούν για μας σχέδιο διαβούλευσης με τους πολίτες και όχι τελειωτικές θέσεις. Τις καταθέτουμε σε ευρύτερο δημόσιο διάλογο και ελπίζοντας ότι συμβάλλουμε στο άνοιγμα δρόμων και για άμεσες αλλαγές.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να βάλουμε τις βάσεις για ένα πρότυπο Βιώσιμης Ευημερίας, στηριγμένο στη διεύρυνση της δημοκρατίας, την αλληλεγγύη, τα συλλογικά αγαθά, την ποιότητα ζωής ως δικαίωμα για όλους ανεξάρτητα από αγοραστική δύναμη. Για ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που να αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους πολίτες, να εξασφαλίζει τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων και να ξαναδίνει στη δημοκρατία το πραγματικό της νόημα.

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων